دوبرمن پینچر اواخر قرن نوزدهم تو آلمان به وجود اومد و بیشتر به عنوان سگ محافظ پرورش داده شده. اصل و نسب دقیق این سگ ناشناختست، اما حدس زده میشه که از ترکیب نژادهای مختلف سگ از جمله روتوایلر ، بلک و تان تریر و پینچر آلمانی به وجود اومده باشه. این سگ با اندام شیک و ورزشکاری و ظاهر سلطنتیش، یه سگ اشرافی به نظر میاد. از این سگهای پرانرژی و باهوش تو کارهای پلیسی و نظامی به شدت استفاده میشه و حتی محافظ خوبی برای خانواده محسوب میشن.
دوبرمن شرور و خطرناک یا وفادار و محافظ؟
دوبرمن پینچر که تو کشور ما دوبرمن گفته میشه یه نژاد جدید از سگ های نگهبانه و بخاطر ظاهر جذاب ورزشکاریش خیلی هم مغرور و خشن به نظر میاد. کسایی که برای بار اول این سگ مغرور رو میبینن حسابی ازش میترسن و فکر میکنن یه سگ پرخاشگر و شروره درحالی که دوبرمن اگه خوب آموزش ببینه یه سگ لطیف و دوست داشتنی و خوش رفتاره. این سگ دنبال دردسر نمیگرده اما اگه دردسر بیاد و پیداش بشه قطعا با شجاعت تام جلوش می ایسته و حتی اگه به قیمت جونش هم باشه از شما و اموالتون به خوبی مراقبت میکنه.
دوبرمن پینچر از اینکه عضوی از خانواده باشه لذت میبره و رشد میکنه نباید این سگو برای مدت طولانی تنها بذارید. دوست داره نزدیک اعضای دیگه ی خانواده باشه اما اگه بچه کوچیک دارید به هیچ وجه توصیه نمیشه. این سگ مغرور ممکنه با اون هیکل ورزشکاریش به بچه های کوچیک(زیر هشت سال) آسیب بزنه. بخاطر هوش بالایی که داره تربیت پذیریش هم فوق العادس تاجایی که تو تیم های پلیسی و نظام جایگاه بالایی داره اما برخلاف ویژگی های مثبت دوبی (به دوبرمن دوبی هم گفته میشه) به همه توصیه نمیشه چرا که تربیت این سگ نیاز به زمان داره و اگر به درستی از تولگی برای تربیتش وقت نذارید تبدیل به یه سگ خشن و خودسر و بدرفتار میشه و ممکنه زندگیو به کامتون تلخ کنه.
این سگ نیاز به فعالیت بدنی روزانه داره و از نظر جسمی و روحی سگ فعالیه و باید روزانه ورزش کنه از طرفی بخاطر روحیه حساس و محافظش خیلی با افراد جدید کنار نمیاد و ممکنه با دیدن هر غریبه ای شروع به پارس بکنه که اتفاق جالبی نیست و بخاطر این قضیه نمیتونید روزانه سگو برای گردش به بیرون ببرید و تو خیالبونا بگردونید. حتما باید محیط و فضایی تو خونه برای فعالیت و ورزش این سگ درنظر گرفته بشه. اگه نمیتونید شرایطو براش مهیا کنید از نگهداری دوبرمن صرف نظر کنید. حتما حواستون باشه که این سگو اجتماعی کنید در غیر این صورت تو تعاملش با سگ های دیگه و آدما به مشکل میخوره.
درکل دوبرمن به عنوان یه سگ شرور معروف شده و حتی اگر دوبی شما شخصیت شیرینی داشته باشه، همسایه ها و غریبه ها ممکنه ازش بترسن و همین مساله یکم برای تعامل شما با ادمای دیگه و رفت و آمدهاتون دردسرسازه.
تربیت دوبرمن|شما قراره آلفا باشید یا توله سگتون؟
توی آموزش هاتون دقت کنید که حتما سگ فرمان برداری رو تربیت کنید به طوری که به تک تک دستورات شما عمل کنه در غیر این صورت اگه رهبر خوبی نباشید و خوب تربیتش نکنید باتوجه به روحیات سرکش و خشونت آمیزش نقش آلفارو به عهده میگیره و روزگارتونو سیاه میکنه. شما باید برای تربیت دوبرمن یه سرپرست قدرتمند و مقتدر باشید تا بتونید وضعیتو به خوبی کنترل کنید. اگه روحیه آروم و مطیعی دارید سبک زندگی شما احتمالا با خلق و خوی دوبی هماهنگ نباشه. دوبرمن دوست داره از نظر جسمی و روحی سرگرم باشه. سریع همه چیزو یاد می گیره و آموزش اونا آسونه. از اونجایی که خیلی سریع همه چیزو یاد می گیره ، باید حواستون به تنوع و چالش های آموزشی هم باشه تا از درس و اموزش هاش خسته نشه.
تو چه اقلیم و شرایط دمایی باید دوبی رو نگهداریم؟
دوبی به هوای سرد حساسه و زمستونا به سرپناه گرم احتیاج داره (دوست دارن تو خونه کنار شومینه باشن).این سگ اصلا مناسب اقلیم‌های سردسیر نیست پس اگه تو ناحیه سردسیری زندگی میکنید انتخاب مناسبی برای شما نیست.
کمی فراتر از مقاله: روش نوین یادگیری
قبل مطالعه ادامه این مطلب نگاهی به آموزش‌های کاربردی پت بوم بیندازید:
شخصیت جالب دوبرمن پینچر?
یه سگ فوق العاده باهوش و فوق العاده فعاله! وفادار ، قابل اعتماد ، بازیگوش و سرگرم کننده در کنار خانواده به حساب میاد. دوبرمن یه محافظ طبیعیه که وقتی فکر می کنه خانواده شون در معرض تهدیده، در عمل تردید نمی کنه، اما بدون دلیل هم پرخاشگری نمی کنه.
خلق و خوی این سگ تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله وراثت ، آموزش و معاشرته. توله های با مزاج های خوب، کنجکاو و بازیگوش هستن و مایلن به مردم نزدیک بشن و باهاشون تعامل داشته باشن.
مثل هر سگ دیگه ای ،دوبرمن هم نیاز داره تو خیلی زود اجتماعی بشه (منظورمون از اجتماعی شدن اینه که در معرض افراد مختلف ، مناظر ، صداها و تجربیات جدید قرار بگیره). معاشرت به شما کمک می کنه تا اطمینان داشته باشید که توله سگتون یه سگ کاملا رشد یافته است.
ثبت نام اونا تو کلاس های مهد کودک توله سگ یه شروع عالیه. دعوت منظم از دوست و اشناها و بردن توله سگتون به پارک های شلوغ و فروشگاه هایی که به سگ ها اجازه ورود می دن و ملاقات همسایه ها می تونه به مهارت های اجتماعی دوبرمنتون کمک کنه.دوبی مدتی طول می کشه تا بزرگ بشه. اونا تا سه الی چهار سالگی توله سگ باقی می مونن.
این سگ شیک استایلمون چه شکلیه؟?
سگ های نر معمولا درشت تر و سنگین تر از سگ های ماده هستن یعنی قدی حدود 68 تا 72 سانت با وزن 40 تا 45 کیلو هستن.سگ های ماده هم با قد32 الی 35 کیلو هستن.
دوبرمن ها با پوشش بدنی چرمی براقشون خیلی جذاب و مغرور به نظر میرسن و موهایی کوتاه و صاف با ریزش خیلی کم دارن. گردن دوبرمن بلند و لاغر و شونه هاش عضلانی و ورزشکاریه.گوش ها و دم دوبرمن رو معمولا جراحی میکنن تا هم ظاهر زیباتری داشته باشه هم اصواتو واضح تر بشنوه و تشخیص بده. پوشش بدن دوبرمن معمولا دورنگه و به این صورته که یک رنگ غالب(معمولا سیاه،قهوه ای تیره یا روشن)با لکه های آتیشی یا زنگاری داره. این لکه ها اصولا روی نواحی بالای دوچشم، روی پوزه و گلو، قسمت جلویی سینه، روی دست و پاها و زیر دم هستن.
ژرمن شپرد یا دوبرمن کدوم یکی انتخاب بهتریه؟
احتمالا دیدید که هم دوبرمن هم ژرمن شپرد هردو با پلیس یا ارتش کار میکنن.چوپان های آلمانی (ژرمن شپرد) و دوبرمن ها هردو برای کمک به مردم تربیت شدن و همین ممکنه این تصور رو ایجاد کنه که هردوتاشون تو یه طبقه دسته بندی میشن درحالی که ژرمن شپرد ها از دسته سگ های گله هستن اما دوبرمن ها از دسته سگ های کار به شمار میرن.سگ های گله آسون تر تربیت میشن و اونا ادما یا حیوانات دگه رزو تحت نظر قرار میدن و محافظت میکنن بخاطر همین همراه های خوبی هستن و برای کارهای حفاظتی مورد استفاده قرار میگیرن. ولی گروه کار برای کارهای دیگه ای استفاده میشه مثل هاسکی که تو این دسته قرار میگیره و وظیفش کشیدتن سورتمه بوده.سگهای گله هوش بیشتری نسبت به سگهای کار دارن. با این حال ، دوبرمن یکی از دو نژاد سگ طبقه کارگره که اونو تو لیست 10 سگ باهوش قرار داده. هر دوی این سگها تو نگهبانی نمره بالایی می گیرن به همین دلیله که ما اونارو تو دسته سگ های نگهبان قرار دادیم. اگرچه دوبرمن ها و چوپانان آلمانی به عنوان سگ نگهبان پرورش داده شدن ، اما ذاتاً خطرناک تر از نژادهای دیگه نیستن.
هیچ سگی به خاطر نژادش نباید خشن تلقی بشه. پرخاشگری معمولا نتیجه آموزش نادرست یا ترسه. دوبرمن ها و چوپان های آلمانی واکنش پذیر هستن، اما بیشتر از این که گاز بگیرن پارس می کنن. عدم آموزش یا غفلت معمولاً باعث ایجاد سگ های خطرناک می شه. هر سگی در هر اندازه ای اگر اموزش نبین می تونه خطرناک باشه. مهم تربیت و آموزش سگ هاست نه الزاما نژاد! هردو این سگ ها برای زندگی تو آپارتمان مناسب نیستن.
تاریخچه پیدایش دوبرمن اسپینچر?
اواخر قرن نوزدهم ، یه مامور مالیات به اسم لوئیس دوبرمن که تو شهر آپولدا، در منطقه تورینگن آلمان زندگی می کرد و کارش جمع آوری مالیات بود برای حفاظت از خودش و پول هایی که همراهش بود در مقابل راهزن ها دوبرمن رو با ترکیب چند نژاد باهوش به وجود آورد تا از خودش محافظت کنه. لوئیس دوبرمن رابطه خیلی خوبی با سگ ها داشت بخاطر همین شناخت، تونست با تلاش و انگیزه ی کافی نسلی از سگ هارو به وجود بیاره که امروزه برای نگهبانی و کمک به انسان ها فوق العاده هستن.
هیچ مدرکی در مورد اینکه لوئیس دوبرمن از چه نژادهایی برای به وجود اوردن دوبرمن پینچ استفاده کرده وجود نداره، اما حدس می زنن که روتوایلر، پینچر آلمانی و بلک و تان تریر بخشی از این ترکیب باشن. دوبی برای اولین بار تو سال 1876 رونمایی شد و با شور و شوق زیادی روبرو شد.
وقتی که دوبرمن سال 1894 درگذشت، دانش واقعی نژادهایی که برای ساختن دوبی ترکیب شدن هم با خودش به گور برد و به پاس از تلاش هاش در توسعه نژاد سگ و احترام بهش این نژادو دوبرمن نامگذاری کردن.
اواخر قرن نوزدهم ، پرورش دهنده های آلمانی که کار دوبرمنو ادامه دادن. اونا می خواستن تا دوبرمن رو “یه سگ فوق العاده” بسازن. اولش فقط شجاع ترین، باهوش ترین، سریع ترین و سخت ترین سگ ها رو پرورش دادن و تقریباً خیلی خوب موفق شدن اما در نهایت این نژاد به سرسختی و پرخاشگری شناخته شد.
حدود سال 1908 ، دوبی رو به ایالات متحده آوردن. افسانه ها میگن یکی از اولین دوبی هایی که به امریکا آورده شده بود تو سه نمایش متوالی افتخار “بهترین نمایش” رو کسب کرد حتی قبل از اینکه داور ها جرات کنن دهنشو باز کنن و دندون هاشو بررسی کنن?
در طول جنگ جهانی اول ، تعداد دوبی ها تو اروپا به شدت کاهش پیدا کرد چون افرادی که گرسنه بودن توانایی نگهداری سگ های بزرگ رو نداشتن و دوبی هایی که زنده مونده بودن متعلق به ارتش ، پلیس و افراد بسیار ثروتمندی بودن بنابراین تولید مثلشون به لوکس ترین شکل ممکن بود و فقط بهترین ها پرورش پیدا کردن.
بعد از سال 1921 ، تقریباً همه سگ های برجسته آلمان به ایالات متحده آورده شدن بعد جنگ جهانی دوم شروع شد و دوبرمن پینچر دوباره تو آلمان در معرض خطر قرار گرفت. خیلیا فکر می کنن اگه قبلاً آمریکایی ها این همه سگو به ایالات متحده نیاورده بودن ، این نژاد منقرض شده بود.
سلامت و بهداشت?
دوبرمن ها به طور کلی سالم هستن ، اما مثل همه نژادها مستعد ابتلا به برخی بیماری ها هستن و خبر بد اینه که هزینه درمان و مراجعه به کلینیک های درمانی ممکنه پاتون گرون دربیاد.
- دندان های دوبی تون رو حداقل دو یا سه بار در هفته مسواک بزنید تا از تجمع گزنه و باکتری هایی که در کمین هستن کم بشه. اگه می خواید از بیماری لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید حتما هرروز دهن سگتونو مسواک بزنید.
- ناخن های سگتونو ماهی یکبار کوتاه کنید. ناخن های پای سگ دارای رگ های خونی هستن و اگه خیلی از ته برش بزنید می تونید باعث خونریزی بشید و سگ شما ممکنه دفعه بعدی که می بینه ناخن گیرها بیرون اومدن اصلا همکاری نمیکنه و اذیتتون میکنه. پس اگه تجربه کوتاه کردن ناخن های سگ رو ندارید، از یک دامپزشک یا آرایشگر برای گرفتن ناخن هاش استفاده کنید.
- گوش هاشون رو باید هفتگی از نظر قرمزی یا بوی بد بررسی کنید ،چون می تونه عفونت رو نشون بده. وقتی که گوش های سگتونو بررسی می کنید اونارو با یکه پنبه مرطوب با گوش پاک کن ملایم و متعادل pH پاک کنید تا از عفونت جلوگیری کنه. چیزی داخل مجرای گوش نکنید. فقط گوش خارجی رو تمیز کنید.
- چشم ها باید شفاف ، بدون قرمزی و ترشحات باشند. معاینه هفتگی دقیق به شما کمک می کنه مشکلات احتمالی سلامتی رو زود تشخیص بدید.
از زمان تولگی دوبرمنتون رو به مسواک و معاینه عادت بدید و این مسائل رو با جایزه و تشویقی براش هیجان انگیز و جذاب کنید تا وقتی بالغ شد از معاینه و مسواک زدنش استقبال کنه.این میتونه یه تجربه فوق العاده و مثبت باشه.
بیماری های رایج نژاد دوبرمن
- بیماری Von Willebrand: یه اختلال خونی ارثیه، این وضعیت توانایی لخته شدن خون رو مختل می کنه. علامت اصلی این بیماری خونریزی بیش از حد بعد از آسیب یا جراحیه. علائم دیگه شامل خون دماغ ، خونریزی لثه یا خونریزی در معده یا روده هست. هیچ درمانی وجود نداره و انتقال خون از خون سگهای طبیعی در حال حاضر تنها درمانه. با این حال اکثر سگهای مبتلا به بیماری فون ویلبراند می تونن زندگی طبیعی داشته باشن. دامپزشک می تونه سگ شما رو از نظر شرایط آزمایش کنه، سگهایی با این شرایط نباید پرورش داده بشن.
- دیسپلازی مفصل ران : این یه بیماری ارثیه که استخوان ران به راحتی در مفصل ران قرار نمی گیره. بعضی از سگها روی یک یا هر دو پای عقبشون احساس درد و لنگش می کنن، اما بعضی دیگشون علائم ظاهری ناراحتی رو نشان نمیدن. (غربالگری با اشعه ایکس مطمئن ترین راه برای تشخیص این مشکله.) در هر صورت آرتروز با افزایش سن سگ ایجاد می شه. سگهایی که دیسپلازی مفصل ران دارن نباید پرورش داده بشن.
- آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): این خانواده از بیماری های چشمه که شامل زوال تدریجی شبکیه است. اوایل بیماری ، سگ های مبتلا شب کور می شن. اونا در طول روز با پیشرفت بیماری بینایی شونو از دست میدن. خیلی از سگهای مبتلا ، به شرطی که محیط اطرافشون ثابت باشه، با بینایی محدود یا از دست رفته شون سازگار می شن.
- کم کاری تیروئید: این نوعی اختلال در غده تیروئیده که تصور می شه باعث ایجاد بیماری هایی مثل صرع ، ریزش مو ، چاقی ، بی حالی ، لکه های تیره روی پوست و سایر بیماری های پوستی می شه. با دارو و رژیم غذایی درمان می شه.
- سندرم Wobbler: به نظر می رسد یک بیماری ارثی در دوبرمن باشه، سگ های مبتلا از فشرده سازی نخاع ناشی از بی ثباتی مهره های گردنی یا بد شکلی کانال نخاع رنج می برن. علائم شدید درد گردن و فلج پاهاست. درمان با جراحی به شدت مورد بحثه ، چون تو بعضی موارد حتی بعد از چنین درمانی بیماری ممکنه عود کنه.
- کاردیومیوپاتی: این نوعی بیماری عضله قلبه که نازک و ضعیف می شه. با انبساط یا گشاد شدن (اتساع) اتاق های قلب مشخص میشه ، در نتیجه قلب غیر طبیعی بزرگ می شه. این بیماری در نهایت منجر به نارسایی قلبی می شه ، چون عضله آسیب دیده قلب ضعیفه و نمی تونه خون رو به بقیه اعضای بدن منتقل کنه. درمان متفاوته اما شامل اکسیژن، مایع درمانی و داروهاییه که عملکرد قلب رو بهتر میکنن.
- آلبینیسم: آلبینویسم نوعی بیماری ژنتیکیه که روی دوبرمن پینچر تأثیر میذاره. آلبینو فقط یه سگ سفید نیست درواقع یه سگ با پوست و بینی صورتی و چشمای آبی یا روشنه. آلبینوها به نور خورشید حساسن و می تونن از بیماری های مختلفی از جمله سرطان و مشکلات چشمی رنج ببرن. سگهای آلبینو نباید پرورش داده بشن.
- آلوپسی رنگی جهش یافته: این وضعیت کت است که با رنگهای کت آبی یا حنایی مرتبطه. روی دوبی های آبی و گاهی قرمز تأثیر میذاره. بیشتر سگهایی که به این بیماری مبتلا می شن با کتهای معمولی متولد میشن. علائم به طور کلی تو چهار ماهگی تا سه سالگی ظاهر میشه. با رشد و بالغ شدن سگ ، موهای شکننده ای پیدا می کنن و به دنبال ریزش موی تکه تکه میگیرن و فقط قسمت های آبی رنگ کت تحت تأثیر قرار می گیره. عفونت و التهاب ثانویه تو این بیماری شایعه و این شرایط غیر قابل درمانه. (شامپوهای دارویی ممکنه به کاهش پوسته پوسته شدن و خارش کمک کنن.)
- نارکولپسی: این یک اختلال عصبیه که به دلیل عدم توانایی مغز در تنظیم الگوهای خواب، خواب ایجاد می شه.
برای داشتن و تربیت یه سگ سالم ، هرگز توله سگ رو از یه پرورش دهنده غیرمجاز که بی توجه به هرچیزی فقط از سگ ها توله کشی میکنه خریداری نکنید.
نظرتون درمورد نژاد جدید و جذاب دوبرمن چیه؟ تاحالا تجربه رویارویی با این سگ رو داشتین؟واکنشتون اولین بار با دیدن این سگ مغرور و به ظاهر ترسناک چی بود؟!ً تجربه های جالبتونو حتما به اشتراک بزارید. ?
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
ارتباط تلفنی و چت با دامپزشکان پت بوم به‌صورت شبانه‌روزی، برای دریافت مشاوره روی دکمه زیر کلیک کنید.
از لحاظ فیزیکی خیلی شبیه نژاد داگو آرژانیتنو هستش، این نژادو اول من توی پت پرس دیده بودم، ولی دوبرمن خیلی معروفتره تا اون، کدومشون بنظرتون برای نگهبانی بهتر عمل میکنه؟ اگه اشتباه نکنم داگو از لحاظ بدنی بهتر از دوبرمن باید باشه، نه؟