«گربه کاراکال» (Caracal) که آن را با نام «گربه سیاه گوش» هم میشناسند، نوعی از گربههای وحشی است که در ایران، بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا زندگی میکند. این گربه میتواند در طیف وسیعی از محیطهای گرم و مرطوب تا خشک، حضور داشته باشد. در این قسمت از پت بوم، نگاهی به ویژگیها و نیازهای این گربه میاندازیم و میخواهیم ببینیم که آیا میتوان یک سیاه گوش را به عنوان گربهای خانگی در نظر گرفت یا نه. با ما همراه باشید.
نگاهی سریع به ویژگیهای گربه کاراکال
ویژگی گربه کاراکال | توضیحات دقیقتر |
---|---|
خواستگاه | ایران، آفریقا و بخشهایی از خاورمیانه |
نام دیگر | گربه سیاه گوش |
ویژگیهای اخلاقی | منزوی، خجالتی، علاقهمند به تنهایی، شجاع |
طول عمر | 15 تا 21 سال |
ظرفیت آموزش پذیری | کم |
سازگاری با کودکان | ندارد |
سازگاری با دیگر حیوانات خانگی | ندارد |
مقدار ریزش مو | متوسط |
علاقه به بغل شدن | به هیچ عنوان |
رنگ چشم | سبز |
قد | 40 تا 45 سانتیمتر |
وزن | 7 تا 19 کیلوگرم |
رنگ | شنی، سرخ، خاکستری |
موشکافی تاریخچه وراثت گربه کاراکال
اینطور که از شواهد پیدا است کاراکالها در مصر باستان به عنوان موجودی مذهبی مورد توجه بودهاند. نقاشیها، مجسمههای برنزی و حتی مومیاییهایی از این گربه وحشی که از مصر باستان باقی ماندهاند کشف شدهاند. هندیها از این گربهها به دلیل تواناییشان در شکار پرندگان استفاده میکردند. امپراتورهای چینی سیاه گوش را به عنوان هدیه به دیگران میدادند. علاقه چینیها به این گربه آنقدر زیاد شد که در طول قرن سیزدهم و چهاردهم میلادی مقدار زیادی طلا، نقره، پول نقد و ابریشم برای خرید تعداد قابل توجهی از گربههای سیاه گوش، یوزپلنگ و ببر از بازرگانهای مسلمان خرج شد. جدا از شکار، پوست کاراکالها هم ارزش زیادی داشت و از آن برای ساختن کُتهای گران قیمت استفاده میشد. مصریهای باستان از کاراکالها و یوزپلنگها به عنوان محافظان فرعون استفاده میکردند.
در گذشته، مسابقههایی ویژه گربههای سیاه گوش وجود داشت که در طول آن گربهای که میتوانست بیشترین تعداد کبوتر را شکار کند، به عنوان برنده اعلام میشد. متاسفانه در روزگار ما از این گربه چندان قدردانی نمیشود. هجوم انسانها به محل زندگی طبیعیشان، شکار بیرویه آنها به دلیل پوستشان و حتی شلیک مستقیم توسط چوپانها باعث شده تا تعداد گربههای سیاه گوش چه در ایران و چه دیگر مناطق بسیار کم شود. این در حالی است که سیاهگوشها با شکار جوندگان، پرندگان و حیوانات دیگر، بخشی مهم از زنجیره غذایی و وظیفه کنترل طبیعی آفات را برعهده دارند.
شخصیت گربه کاراکال
کاراکالها گربههایی منزوی هستند. در طبیعت به جز در فصل جفتگیری نمیتوانید دو گوش سیاه را کنار هم پیدا کنید. گربه ماده به تنهایی بچههای خودش را در یک لانه متروک جوجهتیغی یا گودالی طبیعی بزرگ میکند. بچهگربهها از حدود یک ماهگی شروع به خوردن گوشت میکنند و برای یادگیری روشهای دفاع و شکار به دنبال مادرشان راه میافتند.
بررسی ویژگیهای ظاهری گربه کاراکال
کاراکالها، گربههایی با جثه متوسط، بدن باریک و پاهای بلند هستند. گربههای سیاه گوش، بزرگترین گربههای کوچک آفریقایی به شمار میروند. سر آنها نسبت به بدنشان کوچکتر است. خز کاراکالها کوتاه اما متراکم و در رنگهای محدودی دیده میشود. پشت گوشهای بزرگ و کشیده این گربههای وحشی، سیاه رنگ است و در نوک آن چندین تار موی بلند سیاه رنگ وجود دارند. گوش این گربه، حدود 20 ماهیچه ویژه دارد که امکان حرکت بیشتری را در ناحیه گوش به او میدهد. برخی از کارشناسان بر این باور هستند که این ماهیچهها در افزایش کیفیت شنوایی آنها هم موثر هستند.
وزن، قد و سن کاراکال
وزن گربه کاراکال بین 7 تا 19 کیلوگرم است. قد آن تا 45 سانتیمتر بلند میشود. این گربه میتواند تا 21 سال زندگی کند.
شرایط و بهترین محل نگهداری از گربه کاراکال کدام است؟
گربه سیاه گوش، یک حیوان وحشی است که اگر از بچگی در کنار شما بزرگ نشده باشد به هیچ عنوان امکان اهلی کردن آن وجود ندارد. از طرفی، این گربه قد و اندازهای بسیار بزرگتر از گربههای اهلی دارد و حتی گاهی او را با پلنگ هم اشتباه میگیرند. بنابراین، حتی اگر گذرتان به یک بچهگربه سیاه گوش افتاد هم نمیتوانید در آپارتمان از او نگهداری کنید. لطفا در نظر داشته باشید که گربه کاراکال، یک حیوان در معرض انقراض و وحشی است. نگهداری از این گونه حیوانات در محل زندگی ممنوع است و میتواند شما را با مجازاتهای جدی و قانونی درگیر کند.
راهنمای تغذیه گربه کاراکال
مثل همه گربهها، کاراکالها هم گوشتخوار هستند. آنها با توانایی فوقالعاده خود در شکار، هیچوقت گرسنه نمیمانند. زنجیره غذایی آنها را طیف وسیعی از پرندگان، جوندگان، بزهای کوچک و … تشکیل میدهد. جالب اینکه این گربه وحشی از شکار کردن حیواناتی که از او بزرگتر هستند هم ترسی ندارد.
بیماریهای نژاد کاراکال
این گربه از نظر ژنتیکی بسیار قوی و سالم است. بیشترین بیماریهایی که از طرف محیطبانها گزارش میشوند در مورد بریدگیهای پوستی هستند که در اثر نبرد با دیگر گربهها یا در طول شکار ایجاد شدهاند.
میزان سازگاری گربه کاراکال
گربه سیاه گوش، موجودی جذاب، زیبا اما وحشی است. او به هیچ عنوان مناسب زندگی در کنار خانواده نیست. میزان خطرناک بودن این گربه تا اندازهای است که میتواند بچههای کوچک و حیوانات خانگیتان را به عنوان طعمه در نظر بگیرد. خود شما هم به عنوان یک حریف جنگی، گزینه خوبی به شمار میروید.
آیا میتوان یک گربه سیاه گوش را به عنوان حیوان خانگی نگهداری کرد؟
شاید شما هم افرادی را دیده یا در موردشان شنیده باشید که مشغول پرورش گربه سیاه گوش هستند یا در شبکههای اجتماعی در مورد سیاه گوشهای نجات یافته که اکنون به عنوان حیوان خانگی نگهداری میشوند چیزهایی دیده باشید. ممکن است با خودتان فکر کنید که نگهداری از چنین گربه بکر و خاصی میتواند بسیار هیجان انگیز باشد و با قدری محبت و غذای خشک میتوان از آن یک گربه ملوس خانگی ساخت. در دنیای واقعی، چنین چیزی امکانپذیر نیست. حتی کاراکالهایی که از بچگی به عنوان حیوان خانگی پرورش پیدا میکنند هم نمیتوانند به صورت 100 درصدی، خوی وحشی خود را کنار بگذارند.
معلوم نیست در چه زمانی و بر اثر چه اتفاقی غریزههای وحشیشان بیدار میشوند و چه عکسالعملی را از خودشان نشان میدهند. رفتار پرخاشگرانه این گربه شکارچی به راحتی میتواند به بچهها، حیوانات خانگی و افراد میانسال آسیبهای جدی برساند. از این گذشته، آنها هرگز مثل گربههای اهلی تمیز نیستند. این گربههای وحشی به پراکنده کردن مدفوع در جای جای محل زندگی و پاشیدن ادرار مشهور هستند. حضور آنها در فضای زندگیتان میتواند با مشکلات بهداشتی فراوانی روبهرو باشد.
از نظر درمانهای دامپزشکی هم پیدا کردن پزشکی که بخواهد یک گربه وحشی را درمان کند، کار بسیار سخت و هزینهبرداری است. هزینههای غذایی این گربههای وحشی هم سنگین هستند. معمولا کاراکالها به غذای خشک یا کنسروها علاقه نشان نمیدهند. آنها به گوشت گرم و خام انواع پرندهها، جوندهها، بزها و … نیاز دارند. یعنی درست همان چیزی که در طبیعت مصرف میکردند. مهمترین نکته هم این است که کاراکالها به عنوان گربههایی وحشی در طبیعت و به صورت آزاد شادتر هستند. لطفا آنها را با گربههای اهلی خانگی که هزاران سال است در کنار انسانها زندگی میکنند مقایسه نکنید. سیاه گوشها نمیتوانند غریزههای خود را به صورت طبیعی و صلحآمیز با انسان در میان بگذارند. آنها برای زندگی آزاد در طبیعت ساخته شدهاند. ما هم باید به این حقیقت، احترام بگذاریم.
خلاصه مهمترین نکتههای مقاله آشنایی با کاراکال
- گربه سیاه گوش، گونهای از گربههای وحشی بومی ایران، خاورمیانه و آفریقا است.
- در گذشته، اشراف از این گربه برای شکار پرندهها استفاده میکردند.
- گربههای کاراکال، موجوداتی منزوی و خجالتی هستند که بیشتر عمرشان را تنها زندگی میکنند.
- این گربهها هرگز به طور کامل اهلی نمیشوند و هر لحظه امکان دارد که غریزههای وحشیشان را به نمایش بگذارند. برای این کار یک تحریک کوچک هم کفایت میکند.
- در قانون جمهوری اسلامی، نگهداری از گربههای سیاه گوش در محیط زندگی انسانی، غیر قانونی است.
سخن پایانی
در این مقاله، نگاهی به گربه زیبای سیاه گوش و شرایط زندگی او انداختیم. امیدواریم شما هم مثل ما به این نتیجه رسیده باشید که نگهداری از این گربههای وحشی به عنوان حیوان خانگی، کار درست، اخلاقی و عاقلانهای نیست. اگر به ظاهر وحشی گربه اهمیت میدهید میتوانید به سراغ گونههایی مانند «گربه بنگال»، «گربه ساوانا» و مواردی از این دست بروید. برای راهنمایی بیشتر و یافتن پاسخ پرسشهایتان میتوانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین پت بوم کمک بگیرید.
سوالات متداول
آیا گربههای کاراکال، اهلی هم میشوند؟
خیر. کاراکالها گربههایی وحشی هستند و علاقهای به رفتار دوستانه با انسانها ندارند. آنها در طبیعت به عنوان موجوداتی منزوی زندگی میکنند. حتی بچهگربههای سیاه گوش که 100 درصد خارج از محیط طبیعی خود بزرگ شدهاند هم غریزههای اصلی خود را حفظ میکنند که مهمترین آنها بیزاری از انسان است.
آیا سیاه گوشها به انسان هم حمله میکنند؟
در طبیعت، سیاهگوش با انسانها ارتباطی پیدا نمیکند. همانطور که گفتیم، آنها بسیار منزوی هستند و حتی دیدنشان هم کار سختی است. با این وجود، هیچ تضمینی وجود ندارد که اگر با یک گربه سیاه گوش چشم در چشم شدید، او شما را به حال خودتان بگذارد!
از نظر قانونی، نگهداری از یک گربه کاراکال، مشکلی دارد؟
بله. بر اساس قوانین جمهوری اسلامی، نگهداری از حیوانات وحشی و در خطر انقراض با جریمه نقدی همراه است.
منبع: thebigcatsanctuary.org | animals.sandiegozoo.org | cats.com
بدون دیدگاه