چاوچاو سگی با هیبت خرس و اخلاقی شبیه به پاندا


چاوچاو یکی از سگ‌های اصیل آسیاییه که منشا اون به چین برمیگرده. این سگ، غرور و ابهتی شبیه شیر، قیافه‌ای شبیه خرس و تنبلی شبیه به پاندا داره. این نژاد با هرکسی رابطه برقرار نمیکنه و بخاطر روحیه سرسختی که داره به سادگی قابل آموزش نیست پس اگه شما در نگهداری و تربیت سگ بی تجربه‌اید به عنوان تجربه اولتون چاو چاو گزینه مناسبی نیست.

تاریخچه

چاوچاو

چاوچاو‌ ها متعلق به منطقه مغولستان و شمال کشور چین بودن و به مرور زمان همراه با قبایل به مناطق جنوبی چین سفر کردن و گسترده شدن. در نهایت این سگ مورد توجه امپراطوری چین قرار گرفت به طوری که امپراطور 2500 جفت سگ پرورش میداد و از اونها در شکار و محافظت از قلعه استفاده میکرد. علاوه بر اون از پوست چاو چاو برای لباس و از گوشتش به عنوان غذا استفاده میکرن!(نه به خشونت و سواستفاده علیه چاوچاو!🙄)

به مرور زمان چاوچاو ها وارد مناطق اروپایی و آمریکایی شدن و مورد توجه ملکه ویکتوریا(یکی از دوست داران سگ) قرار گرفت و همین امر باعث شد این نژاد بین مردم محبوب بشه. جالبه که بدونید زیگموند فروید هم یکی از طرفداران این نژاد بوده.

بیشتر بخوانید: ژرمن شپرد سگ مهربان و وظیفه شناس آلمانی

ویژگی های ظاهری چاوچاو

چاوچاو

چاوچاو یه سگ بزرگ و عضلانی با سر پهن و چشم‌های گوده که دایره دید این سگو محدود کرده. گوش‌های گرد و ایستاده و سر پشمالوی چاوچاو باعث شده ظاهری شبیه به خرس های عروسکی داشته باشه. جالب ترین تفاوت چاوچاو با سایر سگ‌ها زبان آبی رنگشه و بر اساس افسانه‌های چینی در زمان آفرینش چون با زبونش آسمونو لیس میزده رنگ زبانش آبی شده. قد این سگ بین 43 تا 56 سانتی‌متر و وزن جنس نر از 18 تا 41 و وزن نوع ماده 16 تا 39 کیلوگرمه. پوشش بدن این سگ به رنگ‌های قرمز، آبی، دارچینی، حنایی و کرمی و ترکیبی از این رنگ‌ها قابل مشاهده است.

ویژگی های شخصیتی چاوچاو

چاوچاو

همونطور که گفتیم چاوچاو یه سگ تنبله و مثل پانداها راه رفتن و دویدن زیاد رو دوست نداره پس اگه دنبال یه سگ میگردین که پابه پای شما بدوه این نژاد به درد شما نمیخوره. 15 الی 20 دقیقه پیاده روی به عنوان ورزش برای سلامت جسمی و روحی چاوچاو کافیه. این سگ خیلی مغرور و لجبازه هرگز تنبیه و مجازات بدنی نکنیدش چون ممکنه واکنش خیلی بدی نشون بده. این سگ‌های مستقل زیاد تمایلی ندارن که تو دست و بال شما بچرخن و معمولا سرشون تو کار خودشونه و دنبال دردسر نیستند. چاوچاو سگ اجتماعی نیست و غریبه‌هارو دوست نداره سعی کنید اونارو از تولگی اجتماعی کنید و در معرض تعامل با سگ‌ها و ادمای دیگه قرار بدید تا از حالت تدافعی و خشونت در بزرگسالی کم کنید.

این سگ مناسب هر نوع خونه ایه اما سعی کنید اونو تو خونه نگهداری کنید نه حیاط. اون دوست داره کنار خانواده باشه و از طرفی به شدت از گرما بدش میاد و تحمل گرمارو نداره پس تو فصل های گرم چاوچاو رو تو حیاط رها نکنید. یه باور غلط درمورد نژاد چاوچاو درمیان مردم وجود داره که میگن چاوچاو خنگه! هوش پایینی داره و به راحتی قابل تربیت نیست! اینکه آموزش به چاوچاو کار سختیه درسته اما این مساله ریشه در تفاوت‌های فردی چاوچاو داره نه بخاطر هوش کم یا خنگی! اگه راه و روش تربیت چاوچاو رو به خوبی یادبگیرید متوجه میشید که به اندازه کافی باهوش و خوش اخلاقه و با قلق خاصی هرچیزی که مد نظر شماست رو میتونه یادبگیره.

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره نژاد شیتزو _ یکی از بهترین موارد انتخاب سگ

تغذیه

چاوچاو

میزان غذای چاوچاو به سن، اندازه جثه و میزان فعالیت بدن بستگی داره. طبیعیه که سگ جوان بخاطر تحرک بیشتر به مقدار بیشتری غذا نسبت به سگ پیر نیاز داشته باشه. شما میتونید 2 فنجای غذای خشک با کیفیت در دو وعده غذایی به سگتون بدید. از اونجایی که این نژاد تحرک زیادی نداره از دادن غذای بیش از حد بهش خودداری کنید چون باعث چاقیش میشه و چاقی زمینه ابتلا به انواع بیماری رو فراهم میکنه.

بهداشت و آراستگی

چاوچاو

این نژاد که از سگ‌های پشمالو به حساب میاد موریزی فصلی شدیدی دارن و نیاز دارن به پوشش بدنشون توجه ویژه‌ای داشته باشید. سعی کنید حداقل هفته‌ای دوبار موهای سگتونو شونه کنید تا میزان ریزش موهاش روی لوازم خونه کاهش پیدا کنه و ظاهر مرتب و زیباتری داشته باشه. درصورت عدم ریسدگی به موهاش ممکنه گره خوردگی به وجود بیاد و اون ناحیه محل مناسبی برای رشد باکتری کنه و انگل محسوب میشه و دچار بیماری های پوستی میشه. پس بخاطر ظاهر مرتب و سلامتش از شونه کردن موهاش غافل نشید.

سلامت و بیماری‌های نژاد چاوچاو

چاوچاو

به طور کلی سگ های این نژاد سالم و سرحالن اما مثل همه نژادها در معرض انواعی از بیماری‌ها قرار دارن که باید درموردشون بدونید تا اگه علائمشو مشاهده کردین سریعا به کلینک دامپزشکی مراجعه کنید.

  • ناهنجاری باسن(Hip Dysplasia): در این بیماری استخوان ران به درستی روی مفصل باسن سگ قرار نگرفته و این موضوع باعث میشه سگ شما لنگ بزنه یا منجر به دردکشیدن سگتون بشه و تنها راه تشخیص این عارضه عکسبرداری از محل مورد نظر است.
  • فرورفتگی مژه(Entropion): در این ببیماری مژه‌های سگ به سمت داخل برمیگرده و به کره چشم آسیب میزنه این بیماری رو میشه با جراحی برطرف کرد.

شما نظرتون درمورد ظریب هوشی چاوچاو چیه؟ شما هم باور دارید که چاوچاو خنگه؟

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.

آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *