معرفی سگ چاینیز شارپی، راهنمای جامع و کاربردی
وقتی به دنیای شگفت‌انگیز نژادهای سگ‌ها قدم می‌گذاریم، با نژادهای خاصی رو به رو می‌شویم. یکی از این نژادهای خاص، نژاد چاینیز شارپی است. یکی از ویژگی‌های ظاهری و بارز این نژاد، چین‌های بدنش است که مانند چین‌خوردگی‌های پارچه‌ای ابریشمی به نظر می‌آیند. ما در این مقاله به بررسی این نژاد زیبا و قدرتمند می‌پردازیم. در ادامه مطلب با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
نمایش
تاریخچه نژاد چاینیز شارپی
نژاد چاینیز شارپی از استان‌های جنوبی چین سرچشمه گرفته است، جایی که او به عنوان یک شکارچی، گله‌دار، نگهبان و مبارز نگهداری می‌شد. برخی از مورخان معتقدند که شارپی یک نژاد باستانی است، اگرچه هیچ مدرک قطعی برای اثبات این موضوع وجود ندارد. مجسمه‌هایی که شباهت زیادی به شارپی دارند، مربوط به سلسله هان ( 200 سال قبل از میلاد) هستند، اگرچه این مجسمه‌ها نیز شبیه سگ‌های چاوچاو و پاگ هستند.
پس از ایجاد جمهوری خلق چین، جمعیت این نژاد در این کشور عملاً از بین رفت. با این حال، چند چاینیز شارپی در هنگ کنگ و تایوان پرورش داده شدند. اگر تلاش‌های مردی به نام ماتگو لاو، در هنگ کنگ نبود، ممکن بود نژاد شارپی منقرض شود.
به لطف او، تعداد کمی شارپی در سال 1973 به ایالات متحده آورده شد و علاقه مندان به این نژاد، باشگاه نژاد چاینیز شارپی آمریکا را در سال 1974 تشکیل دادند. سرانجام این نژاد در سال 1991 توسط AKC به عنوان عضوی از گروه غیر ورزشی شناخته شد.
ویژگی‌های ظاهری نژاد چاینیز شارپی
یکی از ویژگی‌های اصلی شارپی که بعد از چین و چروک‌هایش در رتبه دوم قرار دارد، مدل و جنس موی او است؛ در واقع نام نژاد شارپی به معنای “پوست شنی” است که به کت متمایز و ایستاده او اشاره دارد. این مدل مو صاف می‌ایستد و طول آن متفاوت است. شما می‌توانید موهای آن‌ها را در رنگ‌های زیادی از جمله مشکی، کرم، قهوه‌ای، حنایی، قرمز و آبی پیدا کنید.
گوش‌های ریز او بالای سر بزرگ قدرتمندش قرار دارند. پوزه کوتاه و زبان بنفش او نیز از سایر ویژگی‌ها خاص اوست. مطمئناً، شارپی سگی با ظاهر جالب است و ظاهر او به تنهایی کافی است تا بسیاری از صاحبان را ترغیب به انتخاب این نژاد کند.
قد هر دو جنس نر و ماده معمولاً بین 45 تا 50 سانتی متر و وزن آن‌ها بین 18 تا 25 کیلوگرم است.
در جدول زیر می‌توانید ویژگی‌های کلی این نژاد را مشاهده کنید:
| قد | 45 تا 50 سانتی متر |
| وزن | 18 تا 25 کیلوگرم |
| رنگ پوشش | کرم، شکلاتی، مشکی، حنایی، قرمز و آبی |
| طول عمر | 8 تا 12 سال |
| ارتباط با کودکان | متوسط |
| ارتباط با سایر حیوانات خانگی | کم |
| آموزش پذیری | کم |
| نیازهای ورزشی | متوسط |
| ریزش مو | متوسط |
| تمایل به واق زدن | کم |
ویژگی‌های شخصیتی نژاد چاینیز شارپی
شارپی سگی هوشیار و مستقل است. او به شدت به خانواده‌اش فداکار است، اما از افرادی که نمی‌شناسد، دوری می‌کند. گفته می‌شود او از همنشینی با انسان‌ها بیشتر از سگ‌ها لذت می‌برد و دوست دارد همیشه در کنار صاحبش باشد. شارپی، سگی آرام و با اعتماد به نفس به نظر می‌رسد که درک شهودی از صاحب یا خانواده خود دارد. همانطور که او فداکار است، مستقل و با اراده نیز هست. او از خانواده خود محافظت می‌کند (یک سگ نگهبان عالی است) و به تهدیدات پاسخ خواهد داد.
از آنجایی که زمانی از او به عنوان سگ جنگنده استفاده می‌شد، می‌تواند نسبت به سگ‌های دیگر پرخاشگر باشد. مانند هر سگی، شارپی به اجتماعی شدن اولیه نیاز دارد – قرار گرفتن در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها و تجربیات مختلف. اجتماعی شدن به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که توله سگ شارپی شما به یک سگ خوب تبدیل می‌شود. ثبت نام او در کلاس‌های آموزشی توله سگ یک شروع عالی است. ارتباط با سایر مردم و بردن او به پارک‌های شلوغ و فروشگاه‌هایی که به سگ‌ها اجازه ورود می‌دهند، به او کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود بخشد.
نگهداری از سگ‌های چاینیز شارپی چگونه است؟
مراقبت و نگهداری از شارپی تا حدودی ساده است. نیازهای ورزش بسیاری از نژادهای دیگر در اندازه خود را ندارد و زیاد واق نمی‌زند. این نژاد به دلیل ماهیت سرسخت و اراده‌اش شناخته می‌شود و برای تضمین موفقیت در آموزش، صبر و تعهد لازم است. در ادامه به بررسی جوانب مختلف نگهداری از این نژاد می‌پردازیم:
فعالیت و ورزش
شارپی به عنوان یک نژاد پر انرژی شناخته نمی‌شود. به ندرت می‌توان دید که آن‌ها در مسابقات چابکی سگ شرکت کنند. به شرطی که روزانه حدود یک ساعت در روز پیاده‌روی کنند و به‌طور مناسب در خانه نگهداری شوند، اغلب به عنوان سگ‌هایی مناسب برای زندگی آپارتمانی در نظر گرفته می‌شوند.
نظافت
روتین نظافت این سگ نسبتاً ساده است. پوشش آن‌ها نیازی به نگهداری زیادی ندارد و معمولاً فقط یک برس هفتگی برای از بین بردن موهای مرده کافی است.
اگر سگ شما نیاز به حمام دارد، بزرگترین نگرانی این است بین چین‌های صورتشان خشک نشود، پس بعد از حمام کردن شارپی خود، بین چین‌های او را کامل خشک کنید. آن‌ها می‌توانند مستعد ابتلا به عفونت‌های پوستی باشند پس ممکن است نیاز باشد که بعد از خوردن غذا، صورت سگ خود را تمیز کنید.
گوش‌های بسیار کوچک آن‌ها نیز می‌تواند مستعد ابتلا به عفونت باشد. اغلب توصیه می‌شود که آن‌ها را با یک پاک کننده با کیفیت و مخصوص سگ تمیز کنید.
آموزش
یک شارپی باید از ابتدا، اجتماعی شدن و آموزش مناسب را دریافت کند. آن‌ها اغلب نسبت به سگ‌های دیگر و غریبه‌ها حساس هستند و می‌توانند انگیزه شکار بالایی داشته باشند. به این دلایل، اگر تنها پت خانه باشند، رفتار بهتری را از خود نشان می‌دهند.
اگر دوست دارید، در مورد اجتماعی کردن سگ بیشتر بدانید، خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد می‌کنیم:اجتماعی کردن توله سگ، آموزش گام به گام
آن‌ها علاقه‌ای به رفتارهای خشن ندارند پس مهم است که آموزششان با استفاده از روش‌های تقویت مثبت انجام شود. تلاش برای وادار کردن یک سگ شارپی به تبعیت، معمولاً پایان خوبی نخواهد داشت.
مشکلات رایج سلامتی سگ‌های چاینیز شارپی
شارپی می‌تواند مستعد ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مختلف باشد. بسیاری از این‌ها احتمالاً به پرورش بیش از حد غیرمسئولانه مربوط می‌شود که در زمان انفجار محبوبیت آن‌ها در دهه 80 میلادی رخ داد.
آن‌ها همچنین به عنوان یک نژاد براکی سفالیک یا صورت صاف طبقه بندی می‌شوند و این می‌تواند به این معنی باشد که آن‌ها در برابر گرما تحمل کمتری دارند و باید در هنگام قرار گرفتن در معرض هوای گرم و هنگام ورزش و فعالیت مراقب آن‌ها باشید.
اطمینان از یافتن یک پرورش دهنده مسئول خطر ابتلا به شرایط ژنتیکی را کاهش می‌دهد، اما برخی از مشکلات احتمالی و شایع این نژاد که باید از آن‌ها آگاه باشید عبارتند از:
- مشکلات پوستی: مشکلاتی مانند پیودرما (عفونت باکتریایی پوست) می‌تواند در نتیجه چین‌های پوستی بیش از حد این نژاد نژاد ایجاد شود
برای اطلاعات بیشتر در مورد بیماری‌های شایع پوستی سگ، این مطلب را بخوانید: شایع‌ترین بیماری‌های پوستی سگ
- مشکلات گوش: این نژاد اغلب کانال گوش بسیار باریکی دارد و می‌تواند منجر به عفونت‌های قارچی و باکتریایی شود.
- مشکلات چشمی: شرایط می‌تواند شامل انتروپیون (چرخش پلک‌ها به سمت داخل)، گلوکوم و چشم گیلاسی باشد.
- دررفتگی کشکک: این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که کشکک زانو سگ از شیار خود خارج می‌شود و باعث مشکلاتی در راه رفتن می‌شود.
- دیسپلازی هیپ: رشد غیرطبیعی مفاصل ران که ممکن است منجر به بی‌ثباتی و تخریب مفاصل شود.
- کم کاری تیروئید: یک بیماری رایج در سگ‌ها، زمانی اتفاق می‌افتد که غده تیروئید سگ شما هورمون‌های تیروئیدی کافی تولید نمی‌کند.
- تب شارپی: این وضعیت خاص این نژاد است و باعث می‌شود سگ تب شدید، تورم مفصل مچ، بی‌حالی و حملات استفراغ و یا اسهال را تجربه کند.
- پیچ خوردگی یا نفخ معده: این عارضه زمانی رخ می‌دهد که معده با گاز، مایع یا غذا منبسط می‌شود و سپس در شکم می‌چرخد و باعث یک مشکل اورژانسی می‌شود.
رژیم غذایی و تغذیه نژاد شارپی
مانند هر نژاد دیگری، مهم است که سگ خود را با یک رژیم غذایی با کیفیت بالا و با دقت کنترل شده تغذیه کنید و همیشه آب تمیز در اختیارشان قرارد هید. از آنجایی که شارپی بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های پوستی باکتریایی است، اگر از رژیم غذایی مرطوب یا خام استفاده می‌کنید، باید مراقبت بیشتری انجام دهید تا مطمئن شوید که پس از صرف غذا، باقی‌مانده آن از ناحیه دهان پاک می‌شود.
از آنجایی که ابتلا به پیچ خوردگی معده در این نژاد شایع است، اگر سگ شما تمایل دارد که غذای خود را سریع بخورد، ممکن است ارزش آن را داشته باشد که از ظرف غذای آرام خور برای سگتان استفاده کنید.
سخن پایانی
شارپی‌ها به خاطر وفاداری و غرایز محافظتی خود شناخته شده‌اند و این ویژگی‌ها، آن‌ها را به سگ‌های نگهبان عالی و همراهانی فداکار تبدیل می‌کند. آن‌ها سگ‌های مستقلی هستند و می‌توانند تا حدودی نسبت به غریبه‌ها محتاط باشند. اجتماعی شدن اولیه برای اطمینان از اینکه آن‌ها با افراد و حیوانات ناآشنا رفتار مناسبی دارند، بسیار مهم است. اگر در زمینه نگهداری از این نژاد نیاز به راهنمای‌های بیشتر داشتید، می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین دامپزشکی پلتفرم پت و بوم استفاده کنید.
منابع: dogtime.com | thesprucepets.com
سوالات متداول
ارتباط سگ‌های شارپی با کودکان چگونه است؟
شارپی یک سگ خانواده فداکار است که از خانواده خود از جمله کودکان محافظت می‌کند. برای اینکه به او بیاموزید با بچه ها کنار بیاید، باید با آن‌ها بزرگ شود. اگر با آن‌ها زندگی نمی‌کند، وقتی بزرگ می‌شود باید در معرض کودکان قرار گیرد. از آنجایی که او بسیار نژاد مستقلی است، برای خانواده‌هایی با بچه‌های بالا 10 سال که می‌دانند چگونه با یک حیوان خانگی محترمانه رفتار کنند، مناسب است.
چرا سگ‌های شارپی زبان آبی مایل به سیاه دارند؟
هیچ کس واقعاً نمی‌داند که چرا این نژاد زبان آبی-سیاه دارد! اما، درست مانند نژاد چاوچاو با زبان مایل به بنفش، احتمالاً به این دلیل است که سلول‌های رنگدانه‌ای موضعی بیشتری دارد. با این حال، هر شارپی زبان رنگی ندارد.
چرا برخی از سگ‌های شارپی بیش از سایرین چین و چروک دارند؟
برخی از شارپی‌ها دارای چین و چروک‌های کمی هستند در حالی که برخی دیگر بسیار چروک هستند. همه این‌ها به ژن‌های آن‌ها و اینکه چقدر اسید هیالورونیک در بافت سگ بر اساس ژن‌ها تشکیل می‌شود، مربوط است. هرچه اسید هیالورونیک در بافت سگ بیشتر باشد، چین و چروک بیشتری خواهد داشت.
آیا سگ‌های شارپی تهاجمی هستند؟
یک شارپی ممکن است نسبت به سگ‌های دیگر کمی تهاجمی باشد، اما نسبت به خانواده خود هرگز. شارپی به عنوان سگ مزرعه پرورش داده می‌شود نه سگ جنگی. با این اوصاف، متأسفانه بسیاری از صاحبان بی‌وجدان از این نژاد برای مسابقات غیرقانونی و بی‌رحمانه دعوای سگ‌ها استفاده می‌کردند، به همین دلیل است که هنوز این تصور وجود دارد که این نژاد تهاجمی است.
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.
بدون دیدگاه