علل ریزش موی سگ و پیشگیری از آن
ریزش موی سگها یکی از دغدغههای سرپرستان آنها میباشد. برخی از سرپرستان از این شکایت دارند که موهای سگشان دائماً میریزد و وقتی او را بغل میکنند لباسشان پر از مو میشود! اما علت اصلی ریزش موی سگها چیست و درمان آن چگونه است؟ برای یافتن پاسخ این سوالات در ادامه مطلب همراه ما شوید.
چرا موهای سگ من میریزد؟
دلایل زیادی وجود دارند که میتوانند باعث ریزش موی سگها شوند، از عفونت گرفته تا تحریک ناشی از انگلها. در ادامه مطلب، تعدادی از دلایل رایجتر ریزش موی سگها را بررسی میکنیم:
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
ریزش فصلی
گاهی اوقات، ریزش موی به ظاهر شدید سگ فقط ریزش طبیعی موی اوست! سگها در بازههایی از زمان موهایشان را که فرسوده یا آسیب دیده میشوند و یا به علت فصلی (وقتی هوا گرم میشود)، از دست میدهند. بسیاری از سگها در طول سال نیز ریزش مو دارند. برخی از نژادها، مانند هاسکی و لابرادور، که موهای ضخیم زمستانی دارند، در بهار ریزش مو دارند. اگر در آب و هوای معتدل زندگی میکنید، ریزش فصلی موی سگتان اغلب کاهش مییابد. اگر ریزش موی سگتان کنترل نشده است، برس زدن موی او چند بار در هفته میتواند موهای زائد را از بین ببرد و ریزش مو را کنترل کند.
آلرژی
سگها نیز مانند انسانها ممکن است دچار آلرژی شوند و برخی از شایعترین علائم آن خارش پوست و ریزش مو است. شایعترین آلرژیها در سگها، آلرژیهای محیطی به مواد محرک مانند گرده، کپک و کنههای گرد و غبار، آلرژی به کک و آلرژی غذایی است. اگر دامپزشک شما مشکوک به آلرژی باشد، ممکن است کنترل کک، دارو برای کنترل خارش، اجتناب از مواد آلرژی زا یا تغییر غذا را برای رد حساسیت غذایی توصیه کند.
اگر دوست دارید در مورد آلرژِی در سگها بیشتر بدانید، خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم: انواع آلرژی سگ + دلایل بروز حساسیت در سگ
بیماریهای زمینهای
اگر سگی در تمام بدنش دچار ریزش مو است، ممکن است پای یک مشکل زمینهای در میان باشد. پوست، بزرگترین عضو بدن است و برای سالم ماندن به مقادیر زیادی مواد مغذی نیاز دارد. اگر سگ شما یک بیماری زمینهای داشته باشد، مو و خز او ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد.
شرایط هورمونی، مانند کم کاری تیروئید، اختلالات غده فوق کلیوی مانند بیماری کوشینگ یا اختلالات هورمون رشد همگی میتوانند باعث ریزش موی سگ شوند. اگر دامپزشک شما مشکوک به یک مشکل داخلی به عنوان علت ریزش مو باشد، ممکن است آزمایشات خونی و احتمالاً عکسبرداری با اشعه ایکس یا اولتراسوند را برای تعیین علت توصیه کند.
ریزش موی بیش از حد میتواند ناشی از استرس، تغذیه نامناسب، بارداری، شیردهی یا سایر بیماریهای زمینهای باشد. اگر فکر میکنید سگ شما بیش از حد طبیعی موهای میریزد یا دارای لکههای بی مو روی بدنش است، با دامپزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان ریزش مویی که دامپزشک سگ شما تجویز میکنند به سایر نیازهای بهداشتی حیوان خانگی شما بستگی دارد.
اگر سگتان به ریزش مو مبتلا است، حتماً او را برای ویزیت به کلینیک دامپزشکی ببریید. اما این یک مشکل نگران کننده نیست چراکه وضعیت او اغلب با یک تغییر ساده در غذا یا دارو برطرف میشود. به نظافت و برس کشیدن منظم ادامه دهید تا در صورت وجود هرگونه مشکل بتوانید اولین علائم آن را تشخیص دهید.
عفونتهای باکتریایی و قارچی
باکتریها و مخمرها ساکنان طبیعی پوست سگها هستند، اما گاهی اوقات میتوانند خارج از کنترل رشد کرده و عفونت ایجاد کنند. عفونتهای قارچی یا باکتریایی روی پوست ممکن است باعث ریزش مو، قرمزی، خارش و بوی غیرعادی شود. گاهی اوقات، عفونتهای باکتریایی باعث ایجاد جوش میشوند.
سگها همچنین میتوانند به کرم حلقوی مبتلا شوند، قارچی که باعث ریزش مو و مناطق کوچکی از عفونت پوستی میشوند (این بیماری در واقع مربوط به یک کرم نیست!). لکههای قرمز، خارشدار یا پوسته پوسته دلیل مراجعه به دامپزشک هستند. دامپزشک شما یک معاینه کامل انجام میدهد، آزمایشهایی را توصیه میکند و در صورت نیاز آنتی بیوتیک یا ضد قارچ برای درمان عفونت تجویز میکند.
ژنتیک
برخی از سگهای بی مو مانند چاینیز کرستد و بیموی مکزیکی وجود دارند، اما برخی از سگها بیشتر از سایرین مستعد طاسی ژنتیکی هستند. لکههای طاسی در گوش خارجی، سینه، شکم، رانها یا پایین گردن ممکن است در سگهای تازی، ویپت، شیواوا، داشهوند و تازی ایتالیایی معمولاً پس از یک سالگی ظاهر شوند.
البته برخی نژادها مانند پودل ریزش موی بسیار کمی دارند و برای افرادی که به موی سگ آلرژی دارند نیز بسیار مناسب اند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این نژاد، این مقاله را بخوانید: پودلها؛ معرفی کامل + خصوصیات آن
جرب و سایر انگلها
جرب یک اصطلاح رایج برای عفونتهای پوستی خارش دار ناشی از کنه است. کنهها موجودات میکروسکوپی هستند که روی سطح پوست یا فولیکولهای مو زندگی میکنند. آنها با جویدن پوست باعث ریزش مو و خارش میشوند. راهنمای دامپزشکی مرک اشاره میکند که برخی کنهها، مانند کنه گال، هم برای انسان و هم برای سگهای دیگر بسیار مسری هستند. سایر کنهها، مانند کنه دمودکس، مسری نیستند اما همچنان باعث ریزش مو می شوند و ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.
کک یکی از دلایل بسیار رایج ریزش موی سگ است. ککها میتوانند باعث خارش سگها شوند تا جایی که موهای آنها در مکانهایی خراشیده شود. کنهها و ککها بسیار مسری هستند، بنابراین هر انگلی که روی سگ خود پیدا کنید ممکن است قبلاً به خانه و سایر حیوانات خانگی شما سرایت کرده باشد. اگر شواهدی از کنه یا کک پیدا کردید، موضوع را با دامپزشکتان در میان بگذارید تا یک داروی ضد انگلی تجویز کند و نکاتی را برای خلاص شدن از آفات خانه ارائه دهد.
استرس
ممکن است ریزش موی سگ شما به دلیل لیسیدن، جویدن یا گاز گرفتن بیش از حد پوست سگ شما باشد. این رفتار میتواند در پاسخ به خارش یا خشکی پوست یا حتی استرس باشد. هنگامی که یک سگ استرس یا اضطراب خود را به این شکل نشان میدهد، باید فوراً مورد توجه قرار بگیرد و منبع استرس را شناسایی و رفع کرد.
علائم ریزش مو در سگها چیست؟
بسته به علت ریزش مو ممکن است علائم شامل موارد زیر شوند:
- خراش خفیف تا شدید (اما گاهی بدون خاراندن)
- پوست قرمز، ملتهب، ضخیم، دارای ترشحات و خونریزی، بد بو یا دارای رنگدانه (سیاه)
- پوست دارای لکههای قرمز، جوش یا کهیر
چگونه علت اصلی ریزش موی سگ من مشخص میشود؟
اگر سگ خود را نزد دامپزشک ببرید تا علت ریزش موی او را مشخص کند، دامپزشک او یک معاینه چند قسمتی انجام میدهد که اغلب شامل موارد زیر است:
- معاینه فیزیکی
- آزمایشات خونی
- بیوپسیها
درمان ریزش مو در سگها چیست؟
درمان ریزش موی سگ کاملاً به علت آن بستگی دارد. اگر صرفاً یک ضایعه کوچک باشد، ممکن است نیازی به درمان نباشد. بسته به علت، یک یا چند مورد از موارد زیر ممکن است توصیه شود:
- تغییر در رژیم غذایی
- پرهیز از آلرژنها
- داروها (آنتی بیوتیکها، ضد قارچها، استروئیدها، آنتی هیستامینها، ضد انگلها، داروهای ضد التهاب یا ضد خارش مانند تزریق آپوکل، آتوپیکا یا سیتوپوینت)
- درمان موضعی (شامپوهای دارویی، اسپریها، پمادها یا محلولها)
چگونه میتوانم از ریزش موی سگم جلوگیری کنم؟
شما میتوانید با انجام یک سری از کارها به پیشگیری و درمان ریزش موی سگ خود کمک کنید. در ادامه به بررسی این کارها میپردازیم:
استفاده از مکملهای پوست و مو
اگر ریزش موی سگ شما ناشی از کمبود ویتامین است، مکمل رژیم غذایی او ممکن است یک درمان خانگی خوب برای ریزش مو سگ باشد. ویتامینهای E و A و همچنین روغن ماهی میتوانند به حیوانات خانگی با پوست خشک یا حتی به درمان برخی عفونتها کمک کنند. قبل از استفاده از هرگونه مکمل برای سگ خود، حتماً با دامپزشک او مشورت کنید.
استفاده از بخور و رطوبت ساز
اگر ریزش موی سگ شما به دلیل خشکی و خارش در پوست او باشد، ممکن است استفاده از یک دستگاه بخور در ناحیهای که در آنجا میخوابد، کمک کننده باشد. به خصوص اگر در آب و هوای خشک زندگی میکنید، سگ شما ممکن است به کمی رطوبت اضافی در هوا نیاز داشته باشد تا پوست و مویش انعطاف پذیر و قوی بماند.
نظافت مناسب
اگر تمام دلایل احتمالی زمینهای دیگر برای ریزش موی سگتان را برطرف کردهاید، بهترین راه برای درمان این عارضه در خانه، برس کشیدن صحیح و منظم است. با برس کشیدن پوست سگ خود و سایر تکنیکهای نظافتی مفید مانند حمام منظم و اصلاح میتوانید از ریزش موی سگ جلوگیری کنید. گاهی اوقات، روغنهای طبیعی ایجاد شده در پوست سگ شما (که قرار است راه خود را در سراسر پوست و مو باز کنند) در فولیکول مو متمرکز میشوند. برس زدن، این روغنها را از میان موها میکشد و از رشد سالم مو و حفظ پوشش حمایت میکند.
سخن پایانی
ریزش مو یکی از مشکلات شایع در سگهاست که با کمی توجه و رسیدگی کاملاً رفع میشود. از علل آن میتوان به آلرژِی، ریزش موی فصلی، آلودگیهای پوستی و کک و کنه اشاره کرد. اگر در این زمینه نیاز به راهنماییهای بیشتر داشتید، میتوانید از دامپزشک آنلاین سگ پلتفرم پت بوم استفاده کنید.
منابع: webmd.com | hillspet.com | pawcbd.com
سوالات متداول
آیا کمبود ویتامین میتواند باعث ریزش موی سگ شود؟
رژیم غذایی سگ شما ارتباط زیادی با سلامت پوست و پوشش او دارد. کمبود هر گونه ویتامین یا مواد معدنی ممکن است باعث شکنندگی یا ناسالم شدن موها شود.
آیا کک میتواند باعث ریزش مو در سگ شود؟
کک همراه با شپش، کنه جرب و پشه همگی میتوانند باعث ریزش موی سگ شوند. اینها به عنوان انگلهای خارجی شناخته میشوند و میتوانند باعث تحریک پوست سگ شما شوند که در صورت عدم درمان باعث ایجاد لکههای طاسی میشوند.
چه زمانی برای ریزش مو سگ خود باید به دامپزشک مراجعه کنیم؟
اگر مطمئن نیستید که چه چیزی باعث ایجاد ریزش مو در سگ شما شدهاست یا اینکه این ریزش مو با موارد زیر همراه است به دامپزشک خود مراجعه کنید: خارش، بوی بد، پوست تحریک شده یا عفونی، تغییرات در رفتار، هرگونه ضایعه پوستی در سایر حیوانات خانگی یا افراد خانواده
بدون دیدگاه