تشخیص علائم بیماری در پرندگان ممکن است به آسانی سایر حیوانات نباشد، چراکه ممکن است شما آن علائم را با حالت‌های روزانه پرنده خود اشتباه بگیرید. نکته دیگر این است که بسیاری از بیماری‌ها علائم خاص خود را سریعاً نشان نمی‌دهند و متاسفانه می‌توانند به صورت ناگهانی سبب مرگ پت عزیز شما شوند. یکی از این بیماری‌ها، بیماری تب طوطی یا پسیتاکوز پرندگان می‌باشد. اگر می‌خواهید در مورد بیماری تب طوطی و نحوه درمان و جلوگیری از آن بیشتر بدانید، با ما در ادامه مطلب همراه شوید.
بیماری تب طوطی چیست؟
پسیتاکوزیس که کلامیدیوز و تب طوطی نیز نامیده می‌شود، بیماری‌ای شایع در پرندگان است. نام این بیماری در پرندگانی غیر از طوطی اورنیتوز است. در حالی که این بیماری می‌تواند در هر پرنده‌ای رخ دهد، این بیماری به ویژه در عروس هلندی‌ها، مرغ عشق‌ها، ماکائو‌ها و لوریکیت‌ها شایع است. این بیماری می‌تواند باعث عفونت‌های مزمن، عفونت‌های بدون علامت یا مرگ ناگهانی شود. این بیماری همچنین می‌تواند به افراد منتقل شود، به خصوص اگر آن‌ها دچار سرکوب سیستم ایمنی باشند.
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
چه عاملی سبب ایجاد بیماری تب طوطی می‌شود؟
بیماری تب طوطی در اثر عفونت با یک ارگانیسم باکتریایی داخل سلولی به نام کلامیدوفیلا پسیتاکی ایجاد می‌شود. این موجود در گذشته کلامیدیا پسیتتاسی نامیده می‌شد. هر دو اصطلاح را می‌توان در ادبیات علمی به عنوان عامل ایجاد این بیماری در افراد و پرندگان یافت. این ارگانیسم شباهت‌هایی با ویروس‌ها و انگل‌ها دارد، زیرا باید در داخل سلول‌های میزبان زندگی کند تا زنده بماند و تولید مثل کند. با این حال، در حال حاضر به عنوان یک باکتری طبقه بندی می‌شود؛ اما برخلاف بسیاری از باکتری‌های دیگر، درست در داخل سلول‌های پرنده زندگی می‌کند و کشتن آن را با درمان دشوار می‌کند.
علائم رایج تب طوطی در پرندگان چیست؟
تب طوطی می‌تواند علائم بالینی مختلفی ایجاد کند، بنابراین باید در هر پرنده‌ی بیمار با علائم عمومی بیماری، مشکوک به آن شد. برخی از پرندگان بدون هیچ علامتی به این بیماری مبتلا می‌شوند و سپس ناقل بدون علامت هستند. به طور کلی، پرندگان مبتلا به پسیتاکوز کاهش اشتها، کاهش وزن، بی حالی، اسهال، ترشحات بینی یا چشمی، ظاهر پف کرده و مشکلات تنفسی را نشان می‌دهند.
این بیماری ممکن است سیستم برخی یا همه‌ی اندام‌های پرنده مانند کبد، طحال، دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد. به طور معمول، تب طوطی باعث ایجاد علائم مزمن تنفسی (عطسه، سرفه، آبریزش چشم یا بینی) یا علائم گوارشی (اسهال) می‌شود.
اساساً بیماری تب طوطی به دلیل عفونت کبدی باعث ایجاد مدفوع سبز آهکی یا زرد مایل به سبز می‌شود. با این حال، این تغییرات در مدفوع همیشه دیده نمی‌شوند و سایر بیماری‌هایی که بر کبد تأثیر می‌گذارند نیز می‌توانند باعث تغییر رنگ مدفوع شوند.
برخی از پرندگان می‌توانند این بیماری را در بدن خود داشته باشند بدون اینکه علائمی از خود نشان دهند، به این معنی که آن‌ها عفونت را حمل می‌کنند و از طریق مدفوع و ترشحات دستگاه تنفسی آن را به سایر پرندگان (و به مردم) منتقل می‌کنند، اما خودشان بیمار نیستند. تب طوطی معمولاً زمانی از پرنده‌ای به پرنده دیگر منتقل می‌شود که پرندگان در محله‌های نزدیک، مانند یک فروشگاه حیوانات خانگی یا مراکز پرورش، نگهداری شوند.
بیماری طب طوطی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
آزمایشات متعددی برای تشخیص تب طوطی در پرندگان در دسترس است، اما هیچکدام صد درصد قابل اعتماد نیستند. آزمایش پرندگان برای وجود این عفونت اغلب شامل ترکیبی از آزمایشات برای تشخیص است. به طور معمول، دامپزشک شما شمارش کامل خون پرنده شما را از نظر افزایش گلبول های سفید بررسی می‌کند که نشان دهنده عفونت است.
آن‌ها همچنین نتایج یک تجزیه و تحلیل مشخصات شیمی را بررسی می‌کنند تا ببینند آیا آنزیم‌های کبدی پرنده شما افزایش یافته است یا خیر، که این یک یافته رایج در مورد پسیتاکوز می‌باشد. گاهی اوقات آن‌ها همچنین آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز( پی سی آر) را انجام می‌دهند و به دنبال مواد ژنتیکی این باکتری در خون و یا مدفوع پرنده شما می‌گردند.
دامپزشکان متخصص در درمان پرندگان نیز معمولاً آزمایش الکتروفورز پروتئین را در پرندگان مشکوک به بیماری انجام می‌دهند. آن‌ها از طریق این بیماری به دنبال الگوهای تغییر در سطح آنتی بادی پرنده هستند که نشان دهنده پاسخ ایمنی و اینکه پرنده در حال مبارزه با عفونت است، می‌باشد.
دامپزشک شما همچنین ممکن است مدفوع پرنده شما را برای وجود این ارگانیسم بررسی کند. با این حال، پرندگان هنوز هم می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند اما به طور فعال باکتری‌های مدفوع خود را دفع نمی‌کنند. بنابراین، آزمایش‌های مبتنی بر حضور ارگانیسم در مدفوع برای تشخیص عفونت فعال غیرقابل اعتماد هستند و معمولاً انجام نمی‌شوند. در نهایت می‌توان آزمایش‌های ویژه‌ای را روی کبد، طحال، قلب و کیسه‌های هوایی پرندگانی که مرده‌اند انجام داد. این آزمایش‌ها عفونت را بررسی می‌کنند.
آزمایش‌هایی که بر روی پرندگان مرده انجام می‌شود، بیشتر برای دامپزشکان مفید است که تصمیم بگیرند در صورت تماس با پرنده مرده، سایر پرندگان که با پرنده مرده در تماس بوده‌اند را برای تب طوطی درمان کنند، حتی اگر پرندگان دیگر علائم بیماری را نشان ندهند.
بیماری تب طوطی چگونه درمان می‌شود؟
درمان این بیماری معمولا با آنتی بیوتیک داکسی سایکلین به صورت خوراکی یا تزریقی می‌باشد. از آنجایی که این دارو بر چرخه‌ی تقسیم و زندگی باکتری‌ها تاثیر می‌گذارد، باید به صورت مداوم برای دوره‌ی ۴۵ روزه و بدون وقفه استفاده شود.
از آنجایی که داکسی سایکلین، مانند سایر آنتی بیوتیک‌ها، باکتری‌های مفید و مضر در دستگاه گوارش پرندگان را می‌کشد احتمال ابتلا به عفونت‌های قارچی را بالا می‌برد، به همین خاطربسیاری از دامپزشکان در طول درمان یک داروی پروبیوتیک را برای کمک به رشد باکتری‌های مفید دستگاه گوارش تجویز می‌کنند. پس از درمان 45 روزه، برخی از دامپزشکان تکرار آزمایشات را برای اطمینان از مؤثر بودن درمان توصیه می‌کنند.
آیا بیماری تب طوطی می‌تواند به انسان‌ها منتقل شود؟
بله! تب طوطی یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است، به این معنی که نه تنها از پرنده‌ای به پرنده دیگر، بلکه از پرنده به انسان هم قابل انتقال است، انتقال از طریق استنشاق یا بلع مواد مدفوع آلوده یا گرد و غبار حاوی ترشحات خشک شده دستگاه تنفسی پرنده آلوده است.
در انسان، این بیماری اغلب باعث علائم دستگاه تنفسی شبیه آنفولانزا مانند تب، تعریق، سردرد، خستگی، درد عضلانی، بی اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و سرفه خشک می‌باشد. اگر این علائم را دارید، به خصوص اگر در اطراف پرنده‌ای بوده‌اید، از پزشک خود کمک بگیرید. از آنجایی که تب طوطی یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است، همه‌ی پرندگان خانگی جدید باید توسط یک دامپزشک پرندگان معاینه شوند و نوعی آزمایش برای این بیماری انجام دهند.
چگونه از ابتلای طوطی‌ام به این بیماری جلوگیری کنم؟
اگر پرندگان خانگی دارید، می‌توانید اقداماتی را برای کاهش احتمال ابتلا به تب طوطی انجام دهید. این‌ها شامل تمیز کردن هر روز قفس پرندگان و مراقبت خوب از پرندگان برای کمک به جلوگیری از بیمار شدن آن‌ها است. به پرندگان خود به درستی غذا دهید و فضای کافی به آن‌ها بدهید. اگر بیش از یک قفس دارید، مطمئن شوید که قفس‌ها از هم دور باشند تا مدفوع و مواد دیگر بین آن‌ها منتقل نشود.
اقدامات دیگری که برای جلوگیری از تب طوطی می‌توانید انجام دهید عبارتند از:
- پرندگان خانگی را از پت شاپ‌های معتبر خریداری کنید.
- پس از دست زدن به پرندگان یا وسایل پرنده، دست‌های خود را به طور مرتب بشویید.
- از لمس منقار پرنده به دهان یا بینی خودداری کنید.
- پرندگانی را که بیمار به نظر می‌رسند نزد دامپزشک ببرید.
- پرندگان را در مکانی با تهویه مناسب نگهداری کنید.
سخن پایانی
بیماری تب طوطی یا پسیتاکوز بیماری‌ای مشترک بین انسان و حیوان است. تشخیص و درمان به موقع این بیماری از اهمیتی بالایی برخوردار است. اگر هرگونه علائمی از بیماری در پرنده خود مشاهده کردید، او را سریعاً به کلینیک دامپزشکی منتقل کنید. پس از تماس با پرنده بیمار و یا مدفوع او دست‌های خود را به خوبی بشویید و پروتکل‌های گفته شده را برای جلوگیری از این بیماری رعایت کنید. اگر در این زمینه هر گونه سوالی داشتید، می‌توانید از دامپزشکان پلتفرم پت بوم کمک بگیرید تا به بهترین شکل شما را راهنمایی کنند.
منابع: vcahospitals.com | healthline.com
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
ارتباط تلفنی و چت با دامپزشکان پت بوم به‌صورت شبانه‌روزی، برای دریافت مشاوره روی دکمه زیر کلیک کنید.
بدون دیدگاه