بیماری دیستمپر در سگ، علائم، تشخیص و درمان
بیماری‌های ویروسی در سگ‌ها بسیار شایع هستند. برخی از آن‌ها خیلی کشنده نیستند و با درمان‌های معمول برطرف می‌شوند اما برخی از آن‌ها می‌توانند جزو ویروس‌های کشنده حساب شوند. ویروس دیسمپر جزو این دسته است. ویروس دیستمپر می‌تواند بسیار خطرناک باشد و حتی پس از درمان ، اثراتی را تا پایان عمر حیوان به همراه داشته باشد، برای همین هیچ صاحبی نمی‌خواهد سگش با این بیماری مواجه شود. با ما در ادامه مطلب همراه شوید تا با علائم، تشخیص، درمان و نحوه جلوگیری آن در سگ‌ها آشنا شوید.
فهرست مطالب
نمایش
ویروس دیستمپر در سگ‌ها چیست؟
دیستمپر سگ یک بیماری ویروسی بسیار مسری و اغلب کشنده است که بر دستگاه تنفسی، دستگاه گوارش، سیستم عصبی و سایر اندام‌های سگ تأثیر می‌گذارد. سگ‌های واکسینه نشده یا آسیب دیده و به خصوص توله سگ‌ها در معرض خطر بیشتری هستند.
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
دیستمپر فقط سگ ها را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. موش خرماها و روباه‌ها، گرگ‌ها، راکون‌ها، راسو‌ها و سایر گوشتخواران نیز می‌توانند بیمار شوند و ویروس را به سگ‌ها منتقل کنند.
علائم ویروس دیستمپر در سگ‌ها چیست؟
دیستمپر در سگ ها اغلب در ابتدا به صورت ترشحات زرد تا سبز رنگ چشم ظاهر می شود و به دنبال آن علائم زیر ممکن است مشاهده شود:
- ترشحات بینی
- سرفه کردن
- عطسه کردن
- افسردگی
- استفراغ
- کمتر از حد معمول غذا خوردن
- اسهال
برخی از سگ‌ها فقط به نظر می‌رسد سرماخوردگی جزئی همراه با ترشحات چشم و بینی دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است اصلاً علائمی نداشته باشند.
با پیشرفت بیماری، سگ‌ها می‌توانند به موارد زیر مبتلا شوند:
- لرزش
- حرکات جویدن فک
- تشنج
- فلج جزئی یا کامل
- ذات الریه
- پوسته شدن بینی و پدهای پا
- استفراغ و اسهال شدید
- مرگ، در بسیاری از موارد
تشخیص دیستمپر در سگ‌ها چگونه است؟
تشخیص دیستمپر در ابتدا ممکن است یک چالش باشد زیرا علائم بالینی مشابه سایر بیماری‌های رایج ظاهر می‌شود. آزمایش پی سی آر یک ابزار تشخیصی برای تعیین وجود ماده ژنتیکی ویروس است. از این طریق می‌توان تست‌های جداسازی ویروس را برای تایید عفونت و تعیین اینکه آیا سگ مبتلا است یا خیر، استفاده کرد. معمولاً در چکاپ اولیه توله سگ‌ها، دامپزشک برای آن‌ها کیت دیستمپر و پاروویروس می‌گذارد تا از نبود این بیماری‌ها در آن‌ها مطمئن شود.
آزمایش مفید دیگری برای تعیین اینکه آیا سگ مبتلا است یا خیر، ممکن است سطح آنتی‌بادی خون آن‌ها را بررسی کند که سرولوژی نیز نامیده می‌شود. سطوح بالای آنتی بادی نشان می دهد که سگ احتمالاً در برابر عفونت مصون است.
دامپزشکان همچنین ممکن است آزمایش خون یا اشعه ایکس قفسه سینه را برای سگ‌های مبتلا توصیه کنند تا سلامت کلی آن‌ها را ارزیابی و هر گونه عفونت ثانویه را بررسی کنند.
دیستمپر چگونه منتقل می‌شود؟
دیستمپر عمدتاً از طریق ترشحات تنفسی (سرفه و عطسه) منتقل می‌شود، اما سایر مایعات بدن مانند ادرار، استفراغ و مدفوع نیز می‌توانند حاوی ویروس باشند. تماس با حیوان آلوده رایج‌ترین راه برای انتشار دیستمپر است، اما کاسه‌های غذای مشترک و لوازم، سطوح و تجهیزات آلوده نیز می‌توانند خطرساز باشند. سگ‌ها می توانند سالم به نظر برسند و همچنان منبع ویروس دیستمپر باشند. سگ های بهبودیافته ممکن است برای چهار ماه یا بیشتر مسری باقی بمانند.
آیا توله سگ‌ها بیشتر در معرض ابتلا به دیستمپر هستند؟
بله، توله سگ‌ها در معرض بالاترین خطر ابتلا به دیستمپر سگ هستند، اما هر سگی که به طور کامل در برابر ویروس واکسینه نشده باشد، بدون در نظر گرفتن سن ممکن است بیمار شود.
درمان ویروس دیستمپر در سگ‌ها به چه صورت است؟
درمان دیستمپر برای سگ‌ها شامل مراقبت‌های حمایتی از علائم بالینی است و بسته به علائم سگ می‌تواند متفاوت باشد. رایج ترین درمان‌ها عبارتند از:
حمایت از دستگاه گوارش برای اسهال و استفراغ شدید که می‌تواند منجر به کم آبی بدن شود: بسیاری از موارد نیاز به مایع درمانی داخل وریدی (برای درمان و پیشگیری از کم آبی بدن)، داروهای ضد استفراغ و آنتی بیوتیک دارند. ویروس دیستمپر سگ می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و باعث عفونت‌های باکتریایی ثانویه، سپتی سمی (نوعی عفونت خونی)، انعقاد داخل عروقی و در برخی موارد مرگ شود.
پشتیبانی تنفسی برای ذات‌الریه شدید: بسیاری از سگ‌ها دچار مشکل تنفسی و سرفه‌های شدید می‌شوند. برخی از این علائم می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد و ممکن است نیاز به اکسیژن درمانی، آنتی بیوتیک و بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.
حمایت عصبی برای تشنج: این تشنج‌ها می‌توانند چند دقیقه طول بکشند که می توانند منجر به آسیب برگشت ناپذیر مغز و حتی مرگ شود. سگ‌های مبتلا به تشنج ناشی از دیستمپر ممکن است به بستری شدن و نظارت همراه با داروهای ضد تشنج نیاز داشته باشند.
آیا سگ‌ها می توانند از دیستمپر بهبود یابد؟
سگ‌ها می‌توانند از دیستمپر جان سالم به در ببرند، اما ممکن است به مشکلات سیستم عصبی ناتوان کننده مادام العمر مبتلا شوند. احتمال زنده ماندن سگ‌های بالغ از عفونت بیشتر از توله‌هاست.
دیستمپر می‌تواند باعث تشنج مزمن و انقباضات عضلانی شود. علائم عصبی ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها پس از آلوده شدن سگ به ویروس دیستمپر ایجاد شود و تا پایان عمر سگ باقی بمانند.
سگ‌های مبتلا به دیستمپر معمولاً حداقل به مدت دو هفته مسری باقی می‌مانند و در این مدت باید کاملاً از سایر حیوانات جدا شوند. سگ‌هایی با علائم عصبی می‌توانند به مدت چهار ماه یا حتی بیشتر عفونی باقی بمانند.
چگون از ابتلای سگم به ویروس دیستمپر جلوگیری کنم؟
واکسیناسیون مناسب برای دیستمپر بسیار مهم است، این بهترین راه برای جلوگیری از این بیماری جدی است. با توجه به ماهیت شکننده واکسن، بسیار مهم است که دامپزشک این واکسیناسیون‌ها را انجام دهد تا از کنترل کیفیت، حمل و نقل ایمن (در نظر گرفتن حمل و نقل و ذخیره سازی با دمای کنترل شده) و تجویز صحیح اطمینان حاصل شود.
عوارض جانبی واکسن دیستمپر در سگ‌ها چیست؟
واکسن‌ها سیستم ایمنی را تحریک می‌کنند تا در برابر بیماری مورد نظر محافظت کنند. بیشتر سگ‌ها هیچ عارضه جانبی از واکسیناسیون نشان نمی‌دهند، اما برخی سگ‌ها ممکن است در محل تزریق، زخم ایجاد شود یا کمی تب کنند. در موارد نادر، واکنش‌های آلرژیک (ورم صورت، استفراغ، اسهال و غش) ممکن است رخ دهد. در مورد مزایا و خطرات ناشی از واکسیناسیون با دامپزشک خود صحبت کنید.
آیا انسان‌ها نیز به دیستمپر مبتلا می‌شوند؟
در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر ابتلای انسان به دیستمپر سگ وجود ندارد. با این حال، موش خرماها نیز در معرض خطر ابتلا به ویروس دیستمپر سگ هستند و باید در برابر آن واکسینه شوند.
سخن پایانی
دیستمپر می‌تواند یک بیماری ویرانگر باشد و برخی از سگ‌ها علیرغم درمان ممکن است بهبودی نداشته باشند. پیش آگاهی به عوامل مختلفی بستگی دارد که در درجه اول شامل پاسخ ایمنی سگ به عفونت است. اگر سگی از این بیماری بهبود پیدا کند، احتمالاً برای مدت طولانی در برابر عفونت مجدد مصون خواهد بود، شاید حتی مادام العمر. برخی از سگ‌هایی که بهبود می‌یابند ممکن است دچار انقباضات یا تشنج‌های عضلانی شوند.
برخی دیگر ممکن است علائم عصبی را در هفته‌های پس از بهبودی یا سال‌ها بعد، در سندرمی به نام «دیستمپر سگ پیر» ایجاد کنند. اگر کوچک ترین علائمی از بیماری در پت خود مشاهده کردید سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید. اگر در این زمینه سوالی داشتید می‌توانید از مشاوره دامپزشکی آنلاین و تلفنی پلتفرم پت بوم استفاده کنید.
منابع: petmd.com | vet.cornell.edu
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.
بدون دیدگاه