چند نکته جذاب درباره بانمک ترین نژاد سگ پامرانین

یکی از بامزه ترین و پرطرفدارترین نژادهای سگ تو ایران سگ پامرانین هست.اگه بخوام یه بیوگرافی کامل از این سگ براتون بنویسم بهتره اینطوری شروع کنم:

از اونجایی که ظاهر این سگ خیلی جذابه از ظاهرش شروع میکنم. پامرانین یه سگ فسقلی با قد بین 20 تا 30 سانتی متر و وزن 2 تا چهار کیلوگرمه.(از این فسقلی ترهاش تقریبا نرمال محسوب نمیشن و به پامرهای عروسکی یا فنجونی معروفن که در ادامه مطلب درموردشون براتون مینویسم)

تو کل دنیا پامرانین ها یه شکل و ظاهر معین دارن که شامل این ویژگی هاست:

• پوشش بدن ۲ لایه و پف دار به رنگ های مختلف
• گوش های مثلثی و برافراشته
• چشمای گرد و نزدیک به هم
• دم برگشته که روی پشتشون به حالت خوابیده قرار میگیره

پامرین خرسی و پامر روباهی

تو ایران پامرها رو به دو دسته پامر خرسی و پامر روباهی تقسیم میکنن(تاکید میکنم فقط تو ایران!این مدل خلاقیت ها مختص ایرانیاس?)

حالا فرق پامر خرسی و پامر روباهی چیه؟

پامرهای خرسی پوزه کوتاه تر، چهره خندون تر و موهایی پرپشت تر و تپل تر دارن. این سگ خرسی کوچولو سرش گرد تره و چشم هاش به هم نزدیک تره اما پامرانین روباهی پوزه کشیده تری داره و چهره اش هم جدی تر و گوش هاش تیزه.پامرانین روباهی بخاطر پوزه کشیده تر و چشمای بادومی ترش، یکم به روباه شبیهه و به همین دلیل بهش پامر روباهی میگن!

سگ پامرانین جیبی یا فنجانی

حالا بگم درمود نوع جذاب تر و ظریف تر پامرین ! این روزا سگ‌های عروسکی و مینیاتوری محبوبیت زیادی دارن و تو اکثر نژادها گونه کوچیکشون هم پرورش داده میشه.

سگ پامرانین جیبی که با اسم پامر فنجانی، سگ مینیاتوری پامرانین و پامرانین عروسکی هم شناخته میشه گونه‌ای از سگ پامرانیه که قد و وزنش کمتر از حد استاندارد تعریف شده برای نژاد پامرانین داره. (وزن کمتر از ۲ کیلو)

یعنی سگ جیبی پامرانین اسم یه نژاد جداگانه نیست و فقط یه نوع از پامرانینه که قد و وزنش کمتر از معموله.

بیشتر دامپزشک ها معتقدن سگ‌هایی که از حد استاندارد قد و وزن کمتری دارن نرمال نیستن و مستعد ابتلا به خیلی از بیماری‌ها و مشکلات سلامتی هستن. درسته که یه سگ ریزه میزه خیلی بامزه و دوست داشتنیه اما خرید این قبیل سگها رو توصیه نمیکنم.

عمر سگ پامرانین چقدره؟

هرچند عمر سگ به عوامل مختلفی مثل وضعیت سلامتی و مراقبت و تغذیه بستگی داره اما به طور کلی طول عمر پامرانین ها بین ۱۲-۱۶ ساله و به نسبت سایر نژادهای سگ طول عمر متوسطی دارن.

با شخصیت جالب سگ پامرانین بیشتر آشنا بشیم!

خیلی جالبه که بدونید سگهای پامرانین با اون جثه‌ی کوچیک و ظاهر ملوس، از نوادگان سگهای قدرتمند سورتمه هستن و نکته‌ی جالب درباره‌ی این سگ کوچولو اینه که انگار هیکل خودشو هیچ‌وقت توی آینه ندیده!? اصلاً روحیه ای شبیه سگ‌های کوچولو و ملوس نداره یعنی اعتمادبه نفسش به حدی بالاست که حتی گاهی پیش می‌یاد به سگهای بزرگتر از خودش حمله می‌کنه یا براشون شاخ و شونه می‌کشه.پس وقتی برای گردش بیرون میبریدش تنهاش نزارید تا بخاطر گردن کلفتی و پارس کردن برای سگ های بزرگتر از خودش کتک نخوره! پامرانین‌ها علاقه‌ی عجیبی به پارس کردن دارن و صدای پارس کردنشون اصلا به جثه‌شون نمی‌خوره. بنابراین خیلی مهمه که بهش یاد بدین با فرمان شما دست از پارس کردن برداره. اگر خودتونو به عنوان سگ آلفا بهش معرفی نکنید، پامرانین با غدبازی نقش سگ آلفا رو به عهده می‌گیره و کاری می‌کنه که مرغای آسمون به حالتون گریه کنن. هوش بالای پامرانین ها باعث شده آموزش به این نژاد از سن کم ضروری باشه. در غیر این صورت پامرانین به یه سگ سرخود و حرف گوش نکن تبدیل میشه که هرکاری دلش میخواد انجام میده. پامرهمه چی رو خیلی زود یاد میگیره که  البته این ویژگی میتونه هم خوب باشه و هم بد.سرعت بالای یادگیری توی یه سگ به این معنیه که اگه یه بار سگ شما پارس کنه و شما به طرفش برید تا ساکتش کنید خیلی سریع یاد میگیره برای جلب توجه پارس کنه.مراقب تربیت این تخسه بامزه باشید.

پامر عاشق اینه که مورد توجه باشه برای همین دوست داره صاحبش و اطرافیانشو سرگرم کنه و تا آخر عمر رفتارش مثل توله سگ ها، سرزنده و شیطون باقی میمونه.همچنین اصلا دوست نداره تنها بمونه و تحمل پایینی برای تنهایی داره. اگه یه پامرانین رو زیاد تنها بذارین، میتونه به مشکلات رفتاری سگ ها مثل اضطراب جدایی مبتلا بشه.

برای همین اگر تصمیم به خرید سگ به خصوص سگ پامرانین دارین ولی شاغل هستین و قراره در طول هفته سگتون تنها بمونه، روی انتخاب نژاد سگ و خریدش تجدید نظر کنین.

پامرانین یه سگ آپارتمانیه و برای کسایی که خونه های کوچیکی دارن، مناسبه.با توجه به زندگی پر مشغله دنیای ما و نوع زندگی آپارتمانی داشتن یک سگ که بتونه خودش با محیط خونه ما تطبیق بده خیلی مهمه.

تربیت و آموزش سگ پامرانین

با اینکه نژاد سگ پامرین یه نژاد خیلی بانمک و شوخ طبعه نیاز داره از تولگی به صورت جدی آموزش ببینه همونطور که گفتم اگه نتونید خوب بهش آموزش بدین تبدیل به یه سگ بداخلاق و زورگو و تخس میشه و اعصاب براتون نمیزاره!

بیشترین مشکل تربیتی در مورد توله پامرها، آموزش جای دستشویی به اونهاست.

بهداشت و سلامت سگ پامرانین

هوای گرم و شرجی اصلا برای این نژاد خوب نیست تو مناطق و روزهای گرم سال حواستون بیشتر به فسقلیتون باشه. هیچوقت اجازه ندید بچه‌های کوچیک با پامرانین تنها بمونن چون خیلی ظریف و حساسن و ممکنه آسیب ببینن. پامرانین ها عاشق قدم زدن هستن و اگه امکان داره هر روز برای قدم زدن بیرون ببریدش؛ البته مواظب دمای هوا باشید. قبل از راه بردن سگ پامر تو خیابان، تست آسفالت انجام بدید.

کف دستتونو ۵ تا ۱۰ ثانیه روی آسفالت نگه دارید، اگر تحملش راحت بود، برای حیوون خونگیتون هم مناسبه.

پامرها خیلی هم تنوع طلب هستن پس برای بازی و سرگرمیش کلی اسباب‌بازی داشته باشید و دوره‌ای عوضشون کنید که حس تنوع‌طلبی‌شون ارضا بشه.

حتما هرروز موهای پامرتونو از فرق سر تا نوک پا شونه کنید تا ظاهر خوشگل و ملوسشو حفظ کنه. از اونجایی که نژاد پامرانین مستعد بیماری های دندان هست بهتره هرروز یا حداقل هفته ای یکبار دندون هاشو مسواک بزنید و ناخن هاشم به طور مرتب کوتاه کنید.

سلامتی پامرانین ها و بیماری هایی که در معرض خطر هستن

برای سلامت سگتون با پت بوم همراه باشید.پامرها اصولا سگ های سالمی هستن اما باید درباره بیماری ها و مشکلاتی که ممکنه برای کوچولوتون به وجود بیاد آشنا باشین تا اگه خدایی نکرده پامرین دوست داشتنیتون دچار مشکل شد بتونید تشخیص بدید و از درد و رنج نجاتش بدین.

بیماری دندان و لثه

بخاطر فک کوچیکی که دارن دندون هاشون بیش از حد به هم چسبیده و همین مساله ممکنه خودش باعث مشکل بشه.یعنی غذاها به راحتی بین دندوناشون گیر میکنن و باعث عفونت لثه میشن.

اگه شما دندون های سگتونو مرتب مسواک نزنید، می تونه باعث ایجاد پلاک روی دندون بشه یا مشکلات جدی دندون مثل التهاب لثه، پریودنتیت و از دست دادن دندون رخ می‌ده.

بیماری ها و سلامت سگ پامرانین – هیپوگلیسمی

یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامتی پامرانین‌ها هیپوگلیسمی به معنی حالت غیرطبیعی افت قند خونه.

این حالت می‌تونه سیستم عصبیو درگیرکنه و باعث تشنج و حتی کما بشه.مراقب تغذیه پامرتون باشید.

مشکلات مربوط به چشم

یه وضعیت مادرزادی نسبتا معمول تو پامرهاس.

تو این بیماری یه ردیف اضافی مژه از پلک به سمت داخل چشم رشد می کنه ،در نتیجه مژه ها به طور مداوم در تماس با بافت های حساس چشم هستند و این باعث سوزش و سایش قرنیه می شود که با گذشت زمان، موجب زخم و حتی از دست دادن بینایی می شود.