آبله پرندگان، از علائم تا راه درمان

برخی بیماری‌ها در پرندگان مسری و شایع هستند.برخی از این بیماری‌ها از طریق علائم ظاهری قابل تشخیص هستند. یکی از این بیماری‌ها آبله پرندگان است. ما در این مقاله به بررسی بیماری آبله طیور، نحوه جلوگیری و درمان آن می‌پردازیم. در ادامه مطلب همراه ما شوید.

آبله پرندگان چیست؟

ویروس‌های آبله می‌توانند گونه‌های زیادی از پرندگان را آلوده کنند و هر گونه‌ی پرنده ممکن است گونه‌های منحصر به فردی از ویروس آبله داشته باشد (آبله پرندگان مینا، آبله قناری، آبله مرغان، آبله شاهین، آبله کبوتر و غیره). 10 گونه مجزا از ویروس آبله وجود دارد که بیش از 239 گونه از پرندگان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این ویروس وابسته به اینکه کدام قسمت از بدن را آلوده کند، می‌توانند علائم بالینی مختلفی ایجاد کنند.

علائم بالینی عفونت ویروس آبله پرندگان چیست؟

چندین سندرم بالینی متمایز در پرندگان آلوده به ویروس آبله دیده می‌شوند:

• آبله پوستی یا خشک
• آبله دیفتروئید یا مرطوب
• شکل سپتیسمیک

در شکل پوستی بیماری، نواحی لنفاوی، برجسته یا پوسته‌دار پوست، بدون پر دیده می‌شود. این شکل در کبوتر، مرغ و قناری رایج است. این ضایعات معمولاً در اطراف صورت و روی پاها ایجاد و با نواحی سفید یا زرد شروع می‌شوند و به سرعت پیشرفت می‌کنند و پوسته‌ها یا در موارد پیشرفته زخم‌های خونی ایجاد می‌کنند. در مرغ عشق، ضایعات ویروس آبله اغلب در نواحی تیره دیده یا تغییر رنگ پوست ظاهر می‌شود. در شکل دیفتریتی (تنفسی) عفونت آبله‌ویروس، پلاک‌های ضخیم در دهان، گلو یا سینوس‌ها ایجاد می‌شوند. این ضایعات ممکن است خود به خود یا همراه با ضایعات پوستی ایجاد شوند.

فرم دیفتروئید باعث تشکیل پلاک‌های شدید در حفره دهان، نای، مری یا چینه دان می‌شود. ارگانیسم‌های باکتریایی و قارچی ثانویه به ضایعات حمله کرده و باعث بدتر شدن چشمگیر بیماری تنفسی یا گوارشی می‌شوند. این شکل بیشتر در طوطی‌ها، کبوترها، قرقاول‌ها و جوجه‌ها دیده می‌شود.

اگر می‌خواهید در مورد بیماری طوطی‌ها بیشتر بدانید، خواندن این مقاله را به شما پیشنهاد می‌کنیم: 7 بیماری طوطی، علائم، تشخیص و درمان

شکل سپتی سمی زمانی رخ می‌دهد که ویروس وارد جریان خون می‌شود و می‌تواند بر اندام‌های داخلی مختلفی از جمله قلب، ریه‌ها و یا کبد تاثیر بگذارد. این شکل معمولاً باعث می‌شود پرنده افسرده شود که اغلب مدت کوتاهی پس از بروز علائم می‌میرد. قناری‌ها بیشتر تحت تاثیر این گونه از بیماری قرار می‌گیرند.

ویروس آبله پرندگان چگونه تشخیص داده می‌‌شود؟

دقیق ترین تشخیص بیماری آبله پرندگان با بیوپسی (نمونه برداری از بافت زنده) از ضایعه انجام می‌شود. نمونه‌های بیوپسی برای شناسایی ویروس آبله به پاتولوژیست ارسال می‌شوند. اکثر دامپزشکان ماهر پرندگان می‌توانند با مشاهده بافت‌های آسیب‌دیده، به‌ویژه در فرم پوستی، تشخیص احتمالی بسیار خوبی را انجام دهند. یک موضوع نگران کننده این است که بریدن یا آسیب رساندن به ضایعه ویروس آبله ممکن است باعث گسترش ویروس به بافت‌های مجاور شود.

در حالی که ضایعات و پلاک‌های پوستی که در عفونت ویروس آبله ایجاد می‌شوند، ممکن است مشابه علائم سایر بیماری‌ها مانند آبسه، تومور، و بیماری‌های باکتریایی یا قارچی به نظر برسند.

یکی از بیماری‌های باکتریایی رایج در پرندگان، بیماری تب طوطی است. برای اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری، خواندن این مقاله را پیشنهاد می‌دهیم: بیماری تب طوطی، علائم، تشخیص و راه درمان

ویروس آبله پرندگان چگونه منتقل می‌شود؟

اغلب، ناقلان مکانیکی، مانند پشه‌ها و مگس‌های گزنده، ویروس را از یک پرنده آلوده به یک پرنده غیر آلوده منتقل می‌کنند. پرندگانی که در فضای باز نگهداری می‌شوند، نسبت به پرندگانی که در داخل خانه نگهداری می‌شوند، مستعدتر هستند. با این حال، پشه‌ها و مگس‌ها نیز می‌توانند به داخل خانه بیایند و پرنده شما را تهدید کنند. این ویروس همچنین می‌تواند از طریق بلع پوسته‌های آلوده یا استنشاق ذرات هوایی منتقل شود. دوره کمان این بیماری معمولاً 10-5 روز پس از مواجهه است. شیوع در دسته پرندگان ممکن است ماه‌ها ادامه داشته باشد. از بین بردن این ویروس دشوار است و متاسفانه ماندگاری زیادی در محیط دارد.

ویروس آبله پرندگان چگونه درمان می‌شود؟

آبله خفیف پرندگان در اکثر موارد خود به خود با کمترین جای زخم برطرف می‌شوند. بسیاری از پرندگان با درمان حمایتی بهبود می‌یابند. درمان موضعی زخم‌ها نیز ممکن است انجام شود. باید مراقب بود که هیچ پوسته‌ای پخش نشود، زیرا ممکن است باعث انتشار موضعی ویروس شود. اگر عفونت باکتریایی ثانویه وجود داشته باشد، اغلب از درمان آنتی باکتریال استفاده می‌شود.

چگونه می‌توانم از ابتلای پرنده‌ام به آبله پرندگان جلوگیری کنم؟

بهترین کنترل پیشگیری است. پرندگان سالم را می‌توان واکسینه کرد، اگرچه این روش معمولاً برای پرندگانی که در یک دسته پر جمعیت زندگی انجام می‌شود. اگر پرندگان در فضای باز نگهداری شوند، کنترل پشه‌ها و مگس‌ها بسیار مهم است. تا جایی که ممکن است پرنده خود را در داخل خانه نگهداری کنید و از ضد حشرات بی ضرر برای پرنده خود استفاده کنید.آب او را مرتباً عوض کنید. آب راکد و مانده می‌تواند به جذب پشه‌ها کمک کند.

سخن پایانی

آبله پرندگان یک بیماری بسیار قابل انتقال است و تحت تأثیر تراکم پرندگان و حشرات گزنده است. اگر علائمی از بیماری در پرنده خود مشاهده کردید، سریعاً آن را با دامپزشک خود در میان بگذارید. اگر در این زمینه نیاز به راهنمایی‌های بیشتر داشتید، می‌توانید از دامپزشک آنلاین پرندگان پلتفرم پت بوم استفاده کنید.

منابع:

cwhl.vet.cornell.edu | vcahospitals.com