پرکنی طوطی، دلایل و راههای درمان آن
طوطیها، پرندگانی باهوش و جذاب هستند. آنها همواره سعی دارند در زیباترین حالت خود دیده شوند از این رو، معمولاً شما آنها را در حال آراستن پر و بال خود میبینید. گاهی این آراستن از حالت معمول خود خارج میشود و رفتاری شبیه به کندن پر را ایجاد میکند. پرکنی میتواند مشکلات زیادی را برای طوطی زیبا شما به همراه داشته باشد. اگر می خواهید در مورد پرکنی طوطی، علل و راه درمان آن اطلاعات بیشتری به دست آورید، در ادامه مطلب با ما همراه شوید.
فهرست مطالب
نمایش
پرکنی طوطی چیست؟
کندن پر و سایر رفتاهای مخرب در طوطیهای خانگی کاملاً رایج است. برخی از پرندگان ممکن است بیش از حد پرهای خود را بجوند و به آنها آسیب برسانند، در حالی که برخی دیگر صرفاً به کندن پرهای خود اکتفا میکنند. پرکنی در انواع پرندگان میتواند رخ دهد. برای مثال شما میتوانید شاهد پرکنی عروس هلندی نیز باشید. پر کنی شدید میتواند منجر به آسیب دائمی به فولیکولها شود، بنابراین ممکن است پرها دوباره رشد نکنند. در شدیدترین موارد، پرندگان خود را زخمی میکنند و باعث خونریزی، ضایعات پوستی و عفونت میشوند.
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
دلایل چیدن پر و سایر رفتارهای آسیبرسان اغلب پیچیده است و حل آن ساده نیست. اگرچه این رفتارهای مخرب میتواند ناشی از یک وضعیت جسمانی باشد، اما در اکثر موارد، پرنده به دلایل عاطفی یا روانی پرهای خود را میکند.
چرا طوطی من پرهای خود را میکند؟
کندن و تخریب پر میتواند ناشی از هر چیزی باشد که منجر به ناراحتی یا ناراحتی جسمی مانند بیماریها و حالات عاطفی منفی مانند ترس، اضطراب، کسالت، افسردگی، تنهایی و احساس از دست دادن شود.
از آنجایی که طوطیها موجودات بسیار باهوش و حساسی هستند که طیف وسیعی از احساسات را تجربه میکنند، میتوانند بسیار مستعد استرس باشند. استرسی که باعث میشود آنها شروع به کندن پرهای خود کنند، میتواند از منابع زیادی نشات بگیرد. برخی از علل رایج استرس در زیر توضیح داده شده است. لطفاً توجه داشته باشید که همه اینها باعث ایجاد استرس در همه پرندگان نمیشود. هر پرندهای شخصیت منحصر به فرد خود را دارد!
صرفاً در اسارت بودن یکی از دلایل اصلی استرس در طوطیها است. برای درک بهتر اثرات اسارت بر طوطیها، نحوه زندگی آنها در طبیعت را در نظر بگیرید.( به هر حال، طوطیهایی که در اسارت پرورش داده میشوند، هنوز حیوانات وحشی و غیراهلی هستند و بسیاری از غرایز طبیعی آنها دست نخورده است.) در طبیعت، طوطیها بسیار فعال هستند. آنها در گلهها زندگی می کنند، هر روز مسافت زیادی را پرواز میکنند و ساعتها به جستجوی غذای مختلف، معاشرت و ارتباط با گله، لانه سازی و بزرگ کردن بچههای خود میپردازند.
بیشتر طوطیها در اسارت، زندگی بسیار متفاوتی دارند. آنها از یک لانه به این سو و آن سو پرواز نمیکنند. در عوض یک قفس به فضای امن آنها تبدیل میشود. آنها نیازی به ورزش در حد طوطیهای وحشی ندارند، زیرا همراهی، امنیت و منابع برای آنها فراهم شده است.
اغلب، پرندگان در گروههایی با گونه های متفاوت در اسارت زندگی میکنند. آنها ممکن است با گونههای بومی مناطقی در طرف مقابل جهان زندگی کنند. بیشتر طوطیهای اسیر در طبیعت زندگی نکردهاند، بنابراین با وجود اینکه آنها غرایز طبیعی مشابه طوطیهای وحشی را دارند، هیچ راه خروجی معادلی برای بیان این غرایز ندارند. در نتیجه، رفتارهای عصبی (مانند قدم زدن، تکان دادن، جیغ زدن بیش از حد، گاز گرفتن، تخریب پر و خودزنی) را از خود بروز میدهند.
موارد زیر برخی دیگر از عواملی است که ممکن است در کندن پرها و تخریب آنها نقش داشته باشند:
شرایط در خانه
- خانهای که در آن یک یا چند نفر از اعضای خانواده پرنده را دوست ندارند، حتی اگر این افراد، احساس خود را بروز ندهند.
- خانهای که در آن استرس یا اختلاف وجود دارد.
- محیط خانهای که پر سر و صدا، دیوانه کننده یا غیرقابل پیش بینی است (مثلاً با تعداد زیادی بازدیدکننده، تعداد زیادی از کودکان، بسیاری از حیوانات دیگر، تلویزیون یا صدای بلند موسیقی)
- خانهای که در آن دود سیگار یا سایر آلایندهها وجود دارد.
- خانهای که یک مکان عمومی است، مانند مطب دامپزشکی یا سایر مکانهای تجاری
ناراحتی جسمی
برای مثال در اثر قیچی کردن نامناسب بالها مشکلات زیادی برای پرنده شما به وجود میآید. بالهایی که خیلی نزدیک به محور پر بریده میشوند، میتوانند هنگام ساییده شدن نوکهای بریده شده به بدن پرنده باعث ناراحتی شوند و در نتیجه باعث جویدن و کشیدن آن شود. معمولاً پرنده شما این کار را تا زمانی ادامه میدهد که پر را خارج کند. برخی بیماریها نیز میتوانند سبب پرکنی طوطی شما شوند. در صورتی که علائم دیگری همرا با پرکنی مشاهده کردید، حتماً طوطی خود را کلینیک دامپزشکی ببرید.
ترس
- احساس تهدید توسط یک حیوان خانگی خانوادگی، یک کودک یا شخصی که طوطی را به یاد کسی میاندازد که نامهربان بوده است (مثلاً برخی از طوطیها نسبت به نر یا ماده بیزارند، برخی از بچهها میترسند.)
- ترس از یک شی یا حیوان (مثلاً یک ساعت با صدای بلند، برنامههای با صدای بلند یا خشن در تلویزیون، گربهای که به سمت قفس طوطی میپرد.)
محیط فیزیکی
- اشیایی که مستقیماً بالای سر یا بالاتر از پرنده قرار دارند.
- قفس نزدیکی که در آن پرنده بزرگتر یا تهاجمیتر وجود دارد.
- قرار دادن قفس پرنده دیگر به گونهای که پرنده دیگر بالاتر باشد.
- قفسی که خیلی پایین، نزدیک زمین قرار گرفته است.
- محیطی که رطوبت زیاد یا خیلی کم، نور طبیعی خیلی کم، نور نادرست یا نور خیلی روشن در شب وجود دارد( نور شب بسیار کم را امتحان کنید)
- از اینکه از والدین خود جدا شوند و در سنین خیلی کم تحت فشارهای حمل و نقل قرار بگیرند.
- از اینکه از خانه به خانه منتقل شوند.
- از استرس ناشی از غذا دادن با دست زمانی که توسط افراد بیتجربه انجام میشود.
- از کم بودن ساعات استراحت، عدم توانایی در حمام کردن یا آب بازی کردن و صدای ترافیک یا فعالیت بیش از حد در اطراف.
غم و اندوه
- از دست دادن یک جفت یا یک دوست (دوست پرنده ممکن است انسان، سگ و غیره باشد.)
- از دست دادن چیزی که برای مدت طولانی آشنا بوده است: یک قفس، یک اسباب بازی مورد علاقه (معمولاً این یک عامل همراه با دلایل دیگر است.)، یک منظره از پنجره
انواع تغییرات مهم
- جابجایی قفس پرنده، قرار گرفتن در اتاق پشتی، قرار گرفتن در اتاقی با سر و صدا یا فعالیت زیاد
- تغییرات در وضعیت خانواده: جابجایی، طلاق، رفتن کودکان بالغ یا بازگشت به خانه
- تغییرات در محیط پرنده، مانند تغییرات نامنظم دمای اتاق
چگونه از پرکنی طوطیام جلوگیری کنم؟
زمانی که طوطی شروع به کندن پرهای خود میکند دیگر ترک کردن آن عادت، آسان نیست. مانند ناخن جویدن در انسانها! با عشق زیاد، مراقبت، محیط آرام و فعالیت های سرگرمکننده کافی، رفتار کندن پر میتواند کاهش یابد، اگرچه ممکن است در بسیاری از موارد توقف کامل آن ممکن نباشد.
پرندگان به احساسات افراد حساس هستند و میتوانند استرس، عصبانیت و ناامیدی شما را کنترل کنند. واکنش شما به پرکنی پرنده ممکن است به طور ناخواسته این رفتار را تقویت کند. برای پرندگان، هر نوع توجه، مثبت یا منفی، میتواند تحریک کننده بسیار قدرتمندی باشد.
اگر دیدید که پرنده خود مشغول چیدن پرهایش است، اگر شما فوراً با عجله به سمت آن سر و صدا کنید، ممکن است پرنده یاد بگیرد که اگر پرهایش را بچیند، میتواند توجه انسان مورد علاقهاش را جلب کند و به او محبت کند. بنابراین، سعی کنید به کندن پر واکنش نشان ندهید.
علت یا علل کندن پر اغلب مجموعهای از رویدادهایی است که در گذشته رخ دادهاست و واضح است که هیچ کاری نمیتوانید در مورد آنها انجام دهید. برای کمک به تعیین اینکه آیا شرایط فعلی نیز در این امر مؤثر است، مراقب زمانهایی باشید که پرنده شما مضطرب به نظر میرسد و شروع به کندن میکند. همچنین، در ساعات مختلف روز، نزدیک به جایی که پرنده شما قرار دارد، ثابت بایستید تا بتوانید آنچه را که میشنود و میبیند، بشنوید و ببینید.
سعی کنید از هر صدا یا نوری که ممکن است پرنده شما را بترساند یا او را مضطرب کند آگاه شوید. به طور کلی، صدای ثابت ماشینآلات نسبت به صداهای بلند موسیقی، چکش زدن، مشاجره یا بچههایی که با توپ بازی میکنند یا در خانه میدوند، بسیار ترسناکتر است!
به طور خلاصه، میتوانید با اطمینان از اینکه طوطی شما دارای موارد زیر است، به کاهش کندن پر کمک کنید:
- محیطی آرام، امن، آرام، ملایم و مثبت
- مکانی گرم و بدون مزاحم برای زندگی
- مقدار زیادی توجه مداوم و محبت آمیز
- یک رژیم غذایی بسیار با کیفیت و متنوع
- فرصتهای منظم برای حمام کردن (حمام و آب بازی پوست را مرطوب میکند و خارش را کاهش میدهد)
- زمان بازی زیاد در خارج از قفس در یک منطقه امن
- بسیاری از اسباب بازیهای لذت بخش و فعالیت های سرگرم کننده
- یک زندگی شاد، با عشق فراوان
ایدههای سرگرم کردن طوطی
میتوانید با فراهم کردن محیطی محرک، فعالیتهای سرگرم کننده، همراهی با انسانها و یا سایر پرندگان از همان گونه و فرصتی برای پرواز آزاد در یک منطقه امن مانند یک اتاق ایمن برای پرندگان یا پرواز در محیط بیرون با رعایت نکات ایمنی به خوشحال کردن طوطی خود کمک کنید.
شما همچنین ممکن است به آوردن پرنده دیگری از همان گونه برای همراهی طوطی خود فکر کنید، زیرا بسیاری از پرندگان در حین مشارکت با هم نوع خود رشد میکنند. جفت کردن پرندگان از یک گونه ممکن است بهتر از تکیه بر توانایی شما برای اختصاص دادن سه ساعت یا بیشتر توجه مداوم در هر روز برای 40 تا 60 سال آینده باشد!
درمانهایی برای کنترل رفتار پرکنی طوطی
اگر پرنده شما در حال کندن پر خود تا جایی پیش برود که پوست خود را زخم کند و از آن خون بیاید، فوراً با یک دامپزشک باتجربه و متخصص مشورت کنید. اگر کندن پر منجر به از دست دادن خون، عفونت یا خطر دیگری برای سلامتی شود، ممکن است لازم باشد داروهایی تجویز شود. البته حتماً این گزینه را با دامپزشک پرندگان خود در میان بگذارید.
آیا پرهای کنده شده دوباره رشد میکنند؟
در بیشتر موارد، پرندهای که پرهای خود را از دست میدهد، آنها را در حدود 12 ماه یا در طی رشد بعدی پرهای خود بازمیگرداند. با این حال، اگر ساختار زیرین پوست آسیب ببیند، ممکن است دوباره رشد نکنند.
سخن پایانی
همانطور که بیان شد پرکنی طوطی دلایل زیادی دارد و درمان به موقع آن بسیار مهم است. در حالی که عیبیابی علت رفتار پر کندن شاید آسان به نظر بیاید اما همیشه بهترین کار این است که از یک دامپزشک آموزشدیده که در مورد سلامت پرندگان و عوامل استرس زا آگاه است، مشورت بگیرید. شما در این زمینه میتوانید از مشاوره تلفنی دامپزشکی پلتفرم پت بوم استفاده و راهنماییهای لازم را دریافت کنید.
منابع: resources.bestfriends.org | petco.com
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.
بدون دیدگاه