طوطی کاکادو؛ آشنایی با ویژگی‌ها و خصوصیات
شاید شما هم این طوطی‌های زیبا و اجتماعی را ملاقات کرده باشید. طوطی‌هایی سفید رنگ مثل برف و با تاجی زرد رنگ مثل خورشید. البته که طوطی‌های کاکادو رنگ‌های مختلفی دارند اما عموماً با رنگ سفید و تاج زرد رنگ دیده می‌شوند. ما در این مقاله به برسی کامل طوطی کاکادو می‌پردازیم. در ادامه مطلب همراه ما شوید.
فهرست مطالب
نمایش
کاکادوها چه شکلی هستند؟
کاکادوها پرندگانی با جثه متوسط تا بزرگ هستند. اندازه یک کاکادو می‌تواند بین 30 تا 60 سانتی متر باشد و وزن آن‌ها به طور متوسط 700 تا 800 گرم است و طول عمر آن‌ها 25 تا 45 سال می‌باشد. (بیش از 70-80 سال برای گونه‌های بزرگتر کاکادو امکان پذیر است).
دو ویژگی کاکادو آن‌ها را از سایر طوطی‌ها متمایز می‌کند. آن‌ها به خاطر پرهای متمایزشان (پرهای روی بدنشان) و تاج‌ها (پرهای روی سرشان) که می‌توانند آن‌ها را حرکت دهند، معروف هستند.
کاکادوها معمولاً سفید با تاج‌های زرد هستند، اگرچه می‌توانید کاکادوهای خاکستری، سیاه، آبی یا صورتی را نیز پیدا کنید که اغلب با ترکیبی از رنگ‌ها در پرها و کاکل‌هایشان دیده می‌شوند. آن‌ها منقارهای تیز و منحنی دارند که می‌توانند با آن دری را باز کنند!
درست همانطور که انسان‌ها راست دست یا چپ هستند، کاکادوها نیز همینطور هستند، به این معنی که برای انجام کارهای خاص یک پا را بر پای دیگر ترجیح می‌دهند. اما برخلاف انسان‌ها، بیشتر کاکادوها چپ پا هستند!
چند نوع کاکادو وجود دارد؟
21 گونه طوطی در خانواده کاکادوها یا Cacatuidae وجود دارند. در این گروه، کاکادوها به چهار نوع مجزا تقسیم می‌شوند:
- کاکادوهای سفید: کاکادوهای سفید همان چیزی است که بسیاری از مردم وقتی به این طوطی‌ها فکر می‌کنند، به ذهنشان می‌آید. آن‌ها تاج‌های زرد متمایزی دارند. کاکادوهای سفید در محیط‌های شهری و طبیعی به همان اندازه راحت هستند و کاکادوهای کاکل گوگردی محبوب ترین در این گروه هستند.
- کاکادوهای سیاه: کاکادوهای سیاه جزو کمیاب‌ترین کاکادوها هستند که آن‌ها را در بین طرفداران این پرنده محبوب می‌کند. با توجه به از بین رفتن بسیاری از زیستگاه های پرورش جنگلی، گونه های متعددی از کاکادوهای سیاه در حال حاضر در خطر انقراض هستند.
- کاکادوهای گنگ گنگ: کاکادوهای باندی که به دلیل صدایی که تولید می‌کنند به “درهای جیر جیر” نیز معروف هستند، بیشتر به دلیل ظاهر منحصر به فرد نرها که چهره و تاج قرمز روشنی دارد، شناخته می‌شوند.
- کاکادوهای صورتی: کاکادوهای صورتی محیط‌های کویری و شنی را ترجیح می‌دهند و به راحتی می‌توانید با آن‌ها را با پرهای صورتی و خاکستری تشخیص دهید. رایج‌ترین در این گروه گالا، محبوب‌ترین و نمادین‌ترین کاکادو استرالیا است. کاکادوهای صورتی با بازیگوشی و شوخ طبعی خود مشخص می‌شوند و اغلب به نظر می‌رسد سرگرم کننده هستند.
زیستگاه طبیعی طوطی کاکادو کجاست؟
همانطور که گفته شد 21 گونه کاکادو وجود دارد که از خانواده Cacatuidae هستند. گونه‌های مختلف کاکادو دارای محدوده‌های بومی در استرالیا، اندونزی، جزایر سلیمان و گینه نو هستند.
آنچه در مورد مراقبت از کاکادو باید بدانید
هنگام مراقبت از کاکادو باید چندین نکته را در نظر داشته باشید. مانند هر حیوان خانگی، رژیم غذایی متعادل و ویزیت منظم دامپزشک، مهم است. در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که باید در مورد مراقبت از کاکادو در نظر داشته باشید. در ادامه به بررسی این نکات می‌پردازیم:
- به آن‌ها توجه زیادی کنید. برای جلوگیری از بی قراری یا فریاد زدن کاکادوهایتان برای جلب توجه، روزانه زمان زیادی را با آن‌ها بگذرانید. اگرچه آن‌ها به عشق و نوازش بی‌پایان معروف هستند، اما فقط سرشان را نوازش کنید، نوازش کردن بدن می‌تواند پیام‌های جنسی ناخواسته‌ای را برای پرنده ارسال کند.
- آن‌ها را به یک برنامه عادت دهید. از آنجایی که کاکادوها نیاز به توجه روزانه دارند، ایده خوبی است که برنامه‌ی زمانی را که برای بازی و همراهی با آن‌ها صرف می‌کنید، رعایت کنید. این به آن‌ها می‌آموزد که یاد بگیرند وقتی در خانه نیستید خودشان را سرگرم کنند و منتظر جلب توجه در زمان‌های قابل پیش‌بینی باشند.
- مطمئن شوید که چیزی برای جویدن دارند. کاکادوها عاشق جویدن هستند، بنابراین تهیه مداوم چوب غیر سمی یا اسباب‌بازی‌های ایمن برای پرندگان باعث سرگرمی آن‌ها می‌شود و از تخریب مبلمان یا وسایل منزل شما جلوگیری می‌کند.
- به آن‌ها فضا بدهید. برخی از کاکادوها را می‌توان برای پرواز در خانه رها کرد. در خانه، دادن فضای کافی به کاکادو برای خواب، بازی و باز کردن بال‌هایش مهم است. همچنین قفس بزرگ و مناسبی برای او تهیه کنید تا راحتی را برای او به عمل بیاورد.
- آن‌ها را تمیز نگه دارید. حمام کردن کاکادو برای حفظ سلامت و تمیز نگه داشتن پرهای آن ضروری است. می‌توانید یک ظرف کم عمق یا حمام پرندگان را در قفس آن‌ها قرار دهید تا به آن‌ها اجازه دهید خود را حمام کنند و یا با پاشیدن مه پاش به آن‌ها کمک کنید. برای تمیز کردن کاکادوها هرگز از صابون یا شامپو استفاده نکنید مگر اینکه به طور خاص توسط دامپزشک تجویز شود.
غذای کاکادو چیست؟
غذای کاکادوها باید مغذی باشد. کاکادوها طوطی‌های سرگرم کننده، باهوش و پرانرژی هستند و غذای آن‌ها باید منعکس کننده این ویژگی‌ها باشد. کاکادوهای وحشی در تمام طول روز برای دانه‌ها و آجیل‌ها و همچنین نارگیل و غلات جستجو می‌کنند. مانند همه‌ی طوطی‌های خانگی، کاکادوها تنها با دانه رشد نمی‌کنند بلکه بهتر است از پلت‌های مخصوص و با کیفیت نیز در رژیم غذایی او استفاده کنید. می‌توانید با تکه‌های کوچکی از میوه‌ها، سبزیجات و دانه‌ها به عنوان میان‌وعده یا خوراکی‌های گاه به گاه غذای او را تکمیل کنید.
مراقبت‌های دامپزشکی طوطی کاکادو به چه شکل است؟
کاکادوها به معاینات بهداشتی سالانه و معمول دامپزشکی نیاز دارند. دامپزشک شما می‌تواند معاینه فیزیکی، نظافت (از جمله کوتاه کردن ناخن یا بال‌ها، در صورت لزوم) و آزمایش‌های لازم، از جمله تجزیه و تحلیل خون و مدفوع را طبق توصیه انجام دهد. در طی این معاینات سالانه، دامپزشک شما می‌تواند مسائل مربوط به سلامت، تغذیه و رفتار پرنده شما را شناسایی و در مورد آن صحبت کند و می‌تواند توصیه‌هایی برای مراقبت‌های بعدی ارائه دهد.
معاینات دامپزشکی به پیشگیری از بیماری کمک می‌کند و به حفظ رابطه سالم و طولانی مدت بین شما و پرنده کمک می‌کند. تغذیه پرنده شما پایه و اساس سلامتی برای کل زندگی آن است. تغذیه با رژیم غذایی توصیه شده توسط دامپزشک پرندگان ضروری است.
کاکادوها چگونه رفتار می‌کنند؟
شخصیت کاکادو چیزی است که واقعاً این پرندگان را از سایر گونه‌های طوطی متمایز می‌کند. آن‌ها بازیگوش، نوازشگر، وفادار، باهوش هستند و به طور باورنکردنی نسبت به انسان‌ها محبت دارند و همین است که آن‌ها را به همراهانی عالی تبدیل می‌کند.
با این حال، محبت و وفاداری آن‌ها بهای زیادی دارد، زیرا به توجه زیادی نیاز دارند. بیشتر کاکادوها به صاحبان خود وابسته می‌شوند و هوس حضور آن‌ها را می‌کنند. اگر کاکادوها توجهی را که می‌خواهند به خود جلب نکنند، ممکن است پر سر و صدا باشند و حتی ممکن است دیوارها و مبلمان را بجوند!
رفتارشناسان این رفتار را در کاکادوها مشاهده کرده‌اند، زیرا گاهی اوقات به نظر می‌رسد که آن‌ها از روی کینه عمل می‌کنند. اگرچه بعید به نظر می‌رسد که این درست باشد (از آنجایی که کینه یک احساس کاملاً انسانی است)، نارضایتی آشکار کاکادوها از نادیده گرفته شدن یا به دست نیاوردن آنچه می‌خواهند می‌تواند منجر به رفتار نامنظم و مخرب شود.
برخلاف سایر گونه‌های طوطی‌ها، کاکادوها سخنگو نیستند. اگرچه می‌توانید چند کلمه را از طریق تکرار و تمرین به آن‌ها بیاموزید، اما آن‌ها بیشتر به خاطر فریادهای بلند و نافذ خود در هنگام نشان دادن خوشحالی یا عصبانیت شناخته می‌شوند. اگر کاکادوها بترسند، ممکن است صدای خش خش نیز ایجاد کنند.
آیا کاکادوها حیوانات خانگی خوبی هستند؟
کاکادوها حیوانات خانگی بسیار خوبی هستند، اگرچه ممکن است برای همه مناسب نباشند. کاکادوها از نظر عاطفی و جسمی پرندگانی هستند که به نگهداری بالایی نیاز دارند، بنابراین اگر یکی از آن‌ها را به خانه خود آوردید، مطمئن شوید که کسی در اطراف وجود دارد که با او همراهی کند. تمایل آن‌ها پر سر و صدا بودن (چه در شادی و چه در غم) آن‌ها را برای محیط‌های داخلی خاص و آرام نامناسب می‌کند. علاوه بر این، از آنجا که آن‌ها می‌توانند پر بزنند و گاز بگیرند، داشتن کاکادو در خانه با بچه‌های کوچک توصیه نمی‌شود.
علیرغم این موارد، وفاداری، محبت و همراهی آن‌ها چیزی است که باید مورد توجه باشد. با مراقبت مناسب، طول عمر یک کاکادو مشابه انسان است و این طوطی‌ها را به یکی از بهترین طوطی‌های خانگی تبدیل می‌کند.
سخن پایانی
کاکادوها پرندگانی زیبا، باهوش، با محبت و البته پر سر و صدایی هستند. این ویژگی‌ها آن‌را به همراهانی محبوب تبدیل کرده‌است. اگر در این زمینه نیاز به راهنمایی‌های بیشتر داشتید، می‌توانید از دامپزشک آنلاین پرندگان پلتفرم پت بوم استفاده کنید.
منابع: lafeber.com | vcahospitals.com | webmd.com
سوالات متداول
آیا کاکادوها پرندگان پر سر و صدایی هستند؟
کاکادوها می‌توانند پر سر و صدا باشند، به خصوص زمانی که به دنبال جلب توجه هستند.
چه بیماری‌هایی در کاکادوها شایع هستند؟
بعضی بیماری‌هایی که در کاکادوها یافت می‌شوند عبارتند از بیماری منقار و پر پسیتاسین (PBFD)، بیماری کبد چرب و چاقی در صورت تغذیه با رژیم غذایی با چربی زیاد.
اگر دوست دارید در مورد بیماری منقار و پر پرنده بیشتر بدانید، خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد می‌کنیم: بیماری منقار و پر پرنده، علائم، تشخیص و درمان
کاکادوها چند سال عمر می‌کنند؟
طول عمر کاکادوها 25 تا 45 سال می‌باشد. (بیش از 70-80 سال برای گونه‌های بزرگتر کاکادو امکان پذیر است).
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.
بدون دیدگاه