معرفی طوطی گرینچیک، پرنده‌ای از آمریکای جنوبی


یکی از طوطی‌های زیبا و خاص، طوطی گرینچیک (Green cheeked parakeet) است که با آن ظاهر سبز رنگ و چشم نوازش همه را مجذوب خود می‌کند. ما در این مقاله به بررسی و معرفی طوطی گرینچیک می‌پردازیم. با ما در ادامه مطلب همراه باشید.

ویژگی‌های ظاهری طوطی گرینچیک چیست؟

ویژگی‌های ظاهری طوطی گرینچیک

طوطی گرینچیک به دلیل جثه کوچک، خلق و خوی عالی و کم سر و صدا بودن بسیار محبوب است. طوطی گرینچیک نسبتاً راحت تولید مثل می‌کند و در نتیجه به راحتی در دسترس است. طوطی گرینچیک یکی از کوچکترین طوطی‌ها است و اغلب با طوطی شکم قهوه‌ای (Pyrrhura frontalis) اشتباه گرفته می شود. این پرندگان از نظر ظاهری به قدری شبیه هستند که اغلب توسط فروشگاه‌های حیوانات خانگی یا حتی سرپرستان آن‌ها به اشتباه شناسایی می‌شوند! اندازه آن‌ها تقریباً 25 سانتی متر است و هر دو عمدتاً سبز هستند.

رنگ طوطی گرینچیک کمی روشن تر از مطوطی شکم قهوه‌ای است و دارای نوار خاکستری روی سینه است که به سمت شکم کمی قرمز رنگ می‌شود. طوطی شکم قهوه‌ای دارای یک نوار طلایی بر روی سینه و سایه‌های قرمز مشخص و قلبی شکل بر روی شکم خود است. هر دو دارای منقار و پاهای خاکستری تیره هستند.

شخصیت و رفتار طوطی گرینچیک چگونه است؟

رفتار طوطی گرینچیک

طوطی گرینچیک، این بازیگوش کوچک، همیشه پر از شیطنت است. این پرندگان عاشق آویزان شدن وارونه و غوغا کردن در کنار میله‌های قفس هستند و منتظرند صاحبانشان با آن‌ها بازی کند. طوطی‌های گرینچیک شیطنت آفرین هستند، پس همیشه باید مراقب پرنده‌ی خود باشید. این یک پرنده خوب برای کودکان است، زیرا به اندازه کافی کوچک است که کودکان بتوانند آن‌ها را در دست بگیرند و عموماً خوش اخلاق‌اند. با این حال، بدانید که هر پرنده‌ای می‌تواند گاز بگیرد و انگشتان کوچک بیشتر در معرض خطر هستند! همیشه در مورد پرندگان و کودکان احتیاط کنید، به خصوص به خاطر سلامت پرنده.

مراقبت از طوطی گرینچیک به چه شکل است؟

 مراقبت از طوطی گرینچیک

چه سرپرست تازه کار و چه سرپرست با تجربه هر دو به طور یکسان از طوطی گرینچیک به عنوان پرنده خانگی لذت خواهند برد. اگرچه کسی که تجربه مراقبت صحیح از طوطی یا پرنده کوچک دیگر را دارد، ممکن است برای این پرنده ساده، آماده‌تر باشد. طوطی‌های گرینچیک به عنوان پرنده‌ای که گاز می‌گیرند شناخته نمی‌شوند و به خصوص  بامحبت هستند.

از آنجایی که طوطی‌های گرینچیک بسیار مهربان هستند و به شدت صاحبان خود را دوست دارند، به صاحبی نیاز دارند که بتواند زمان زیادی را برای بیرون از قفس بودن به آن‌ها بدهد. با کمی توجه روزانه، حتی گرینچیک‌های جفت شده نیز کیفیت خود را به عنوان حیوان خانگی حفظ می‌کنند. اگر طوطی گرینچیک ندارید، می‌توانید این پرنده را با طوطی شکم قهوه‌ای جفت کنید، اما اجازه ندهید که تولید مثل کند. طوطی گرینچیک عموماً با طوطی‌هایی با اندازه‌های مشابه در آرامش زندگی می‌کند، اگرچه پرندگان کوچک‌تر را به راحتی تحمل نمی‌کند و همینطور ممکن است در معرض خطر تجاوز پرنده بزرگ‌تر قرار بگیرند.

نکاتی که باید در مورد نگهداری از طوطی‌های گرینچیک بدانید:

  • سرپرستان پرندگان باید از استفاده از ظروف نچسب و سایر وسایل با پوشش نچسب اجتناب کنند. هنگامی که این اقلام گرم می‌شوند، بخارهای بی‌رنگ و بی‌بو آزاد می‌کنند که معمولاً هنگام استنشاق پرندگان را می‌کشد.
  • پرندگان باید روزانه با سرپرستانشان ارتباط بگیرند تا اجتماعی شوند. آن‌ها برای ورزش کردن و ارتباط گرفتن با خانواده خود به زمان روزانه نیاز دارند. هنگامی که گرینچیک‌ها خارج از زیستگاه خود هستند، باید همیشه تحت نظارت باشند تا به خود آسیب نرسانند یا وارد چیزی نامناسب نشوند.
  • پرندگان نیاز به نظافت منظم دارند، از جمله کوتاه کردن ناخن هر چند هفته تا چند ماه یک بار. ناخن‌ها باید توسط یک فرد آموزش دیده کوتاه شود تا از آسیب به پرنده جلوگیری شود.
  • منقارها در بیشتر پرندگان نباید به کوتاه کردن منظم نیاز داشته باشند، مگر اینکه دارای یک بیماری زمینه‌ای (مانند بیماری کبد) باشند که می‌تواند باعث رشد غیر طبیعی منقار شود. منقار پرندگان معمولاً در حالت عادی در وضعیت خوبی باقی می‌ماند.
  • کوتاه کردن بیرونی‌ترین پنج پر، زمانی که به درستی انجام شود، می تواند به جلوگیری از آسیب یا فرار پرنده شما کمک کند. در مورد اینکه چه چیزی برای پرنده شما بهتر است با دامپزشک پرندگان مشورت کنید.

تغذیه طوطی‌های گرینچیک چیست؟

تغذیه مناسب طوطی گرینچیک

یک رژیم غذایی متعادل برای طوطی گرینچیک شامل موارد زیر است:

  • غذای پلت شده از نظر تغذیه‌ای کامل و متعادل مخصوصاً برای گرینچیک‌ها فرموله شده است، که باید 60 تا 70 درصد رژیم غذایی پرنده شما را تشکیل دهد، علاوه بر این می‌توانید از مقادیر کمتری از سبزیجات تازه، میوه‌ها و دانه‌های غنی شده به عنوان یک خوراکی گاه به گاه استفاده کنید.

اگر دوست دارید در مورد تغییر غذای طوطی به پلت بیشتر بدانید، خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد می‌کنیم: تغییر غذای طوطی به پلت، آموزش گام به گام

  • آب تمیز که روزانه باید عوض شود.
  • به پرندگان آووکادو، دانه‌های میوه، شکلات، کافئین یا الکل که برای پرندگان سمی هستند و در صورت مصرف می‌توانند باعث بیماری یا مرگ شوند، ندهید و از ارائه غذاهای شور، شیرین و چرب خودداری کنید.

نکاتی را که باید هنگام غذا دادن به گرینچیک خود به خاطر بسپارید:

  • غذا و آب تازه باید همیشه در دسترس باشد.
  • سبزیجات و میوه‌هایی که در عرض چند ساعت مصرف نمی‌شوند باید دور ریخته شوند.
  • تشویقی‌ها و خوراک‌ها نباید از 10 درصد کل غذای مصرفی بیشتر شوند.
  • ظروف غذای جداگانه برای غذای خشک، غذای تازه و آب تهیه کنید. اگر بیش از یک طوطی در یک قفس قرار دارد، چندین ایستگاه تغذیه برای کاهش رقابت فراهم کنید.
  • اگرچه پرندگان اجتماعی هستند و دوست دارند وقتی جفت گله آن‌ها غذا می‌خورند آن‌ها نیز غذا بخورند، هرگز غذا را از بشقاب یا دهان خود به اشتراک نگذارید. انسان‌ها دارای میکروارگانیسم‌هایی در دهان خود هستند که می‌تواند باعث بیماری در پرندگان شود.

محل زندگی و قفس طوطی گرینچیک باید چگونه باشد؟

قفس مناسب طوطی گرینچیک

بزرگ‌ترین قفس ممکن را برای پرنده خود فراهم کنید. حداقل اندازه قفس برای یک طوطی گرینچیک تقریباً ابعادی با اندازه‌های حدود 50 سانتی متر طول، اینچ 70 سانتی متر عرض و 76 سانتی متر ارتفاع است. قفس‌های موجود در پت شاپ‌ها معمولاً با میله‌های فولادی ضد زنگ (با یا بدون پوشش غیر سمی) ساخته می‌شوند. قفس‌های خانگی و آن‌هایی که از چوب یا سیم گالوانیزه ساخته شد‌اند، توصیه نمی‌شوند زیرا چوب را نمی‌توان به درستی ضد عفونی کرد و پرندگان می‌توانند قفس خود را بجوند و مواد شیمیایی سمی بالقوه را بخورند.

طوطی‌های گرینچیک به خوبی با دمای متوسط ​​خانواده بین 18 درجه سانتی گراد و 26 درجه سانتی گراد سازگار می‌شوند. مراقب تغییرات شدید دما باشید قفس آن‌ها باید در مناطقی با نور مناسب، دور از آب و غیر قابل دسترس برای سایر حیوانات خانگی کنجکاو مانند گربه‌ها و سگ‌ها قرار گیرند. گرینچیک‌ها بسیار اجتماعی هستند، بنابراین قفسشان باید در منطقه‌ای قرار گیرد که فعالیت زیادی در آن محدوده وجود دارد. اطمینان حاصل کنید که هیچ قسمت یا اسباب‌بازی‌ای در قفس حاوی سرب، روی، سایر فلزات سنگین بالقوه سمی، رنگ‌های مبتنی بر سرب یا قطعات گالوانیزه نباشد، زیرا اگر پرندگان آن‌ها را بخورند، می‌توانند درگیر مشکلات پزشکی جدی شوند.

آیا طوطی‌های گرینچیک کم سر و صدا هستند؟

صاحبان، این طوطی را به دلیل آرام بودن نسبی آن در مقایسه با سایر طوطی‌ها دوست دارند. این صدا آنقدر بلند یا مکرر نیست، اما کمی سر و صدا ایجاد می‌کند. طوطی‌های گرینچیک به حرف زدن معروف هستند و برخی می‌توانند چند کلمه را یاد بگیرند، اما عموماً به دلیل توانایی‌های صحبت کردنشان از آن‌ها یاد نمی‌شود.

بیماری‌های رایج طوطی گرینچیک

طوطی‌های گرینچیک می‌توانند مستعد پرکنی باشند. اگر یک معاینه کامل پزشکی مشکلات جسمی را به عنوان دلالیل کندن پر رد کند، بی‌حوصلگی و یا عدم تحریک ذهنی مناسب می‌تواند علت آن باشد. برای پرنده خانگی خود محیطی غنی با فرصت‌های فراوان برای بازی و جستجوی غذا فراهم کنید و همچنین یک منبع اصلی از اقلام ایمن برای جویدن ارائه دهید. گرینچیک‌ها همچنین مستعد ابتلا به بیماری اتساع پیش معده(PDD)، بیماری منقار و پر پسیتاسین، پسیتاکوزیس، مال اکلوژن منقار و آسپرژیلوزیس که نوعی بیماری قارچی در پرندگان است، هستند. معاینات منظم سلامت توسط دامپزشک پرندگان برای سلامتی پرنده شما بسیار مهم است، زیرا می‌تواند به تشخیص و درمان زودهنگام بسیاری از فرآیندهای بیماری کمک کند.

سخن پایانی

نگهداری از طوطی گرینچیک

طوطی‌های گرینچیک پرندگانی خوش اخلاق و محبوب برای نگهداری هستند و نگهداری از آن‌ها خیلی دشوار نیست. گرینچیک‌ها از خانواده کانورها هستند که از 20 گونه مختلف پرنده تشکیل شده است. گرینچیک، یکی از کوچک‌ترین گونه‌های کانورها را تشکیل می‌دهد و در طبیعت اغلب سبز با صورت خاکستری، سر سیاه با پرهای بال آبی و پرهای دم قرمز هستند. اگر در زمینه مراقبت و نگهداری از آن‌ها نیاز به راهنمایی‌های بیشتر دارید، می‌توانید از دامپزشک آنلاین پرندگان پلتفرم پت بوم استفاده کنید.

منابع: lafeber.com | petco.com | riversideaviaries.co.uk

سوالات متداول

طول عمر طوطی گرینچیک چقدر است؟

آن‌ها با مراقبت و تغذیه مناسب می‌توانند بیش از 20 سال زندگی کنند.

گرینچیک‌ها چه میوه‌هایی می‌توانند بخورند؟

 طوطی‌های گرینچیک می‌توانند بیشتر میوه‌ها را بخورند، اما نباید به آن‌ها دانه یا هسته میوه داده شود. آنها هرگز نباید با آووکادو که برای پرندگان سمی هستند تغذیه شوند.

چگونه می‌توانم جنسیت طوطی گرینچیک را تشخیص دهم؟

طوطی‌های گرینچیک نر و ماده یکسان به نظر می‌رسند و باید با آزمایش خون مبتنی بر دی ان ای که توسط دامپزشک انجام می‌شود، تشخیص داده شوند.

چگونه با طوطی‌ام پیوند برقرار کنم؟

شما می‌توانید با روزانه وقت گذراندن، اجازه پرواز دادن به او، صحبت کردن و عادت دادن او به رفتار ملایم با او پیوند برقرار کنید.

خاستگاه طوطی‌های گرینچیک کجاست؟

منشا این طوطی آمریکای جنوبی است. محدوده طبیعی آن‌ها در سراسر برزیل، بولیوی، آرژانتین و پاراگوئه است و معمولاً در جنگل‌ها زندگی می‌کنند.

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.

آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟

ملیکا دادگرAuthor posts

فردی که از کودکی عشق به حیوانات در عمق وجودش جوانه زده و رشد کرده است، به همین دلیل این را به عنوان پیشه برای مابقی زندگی‌اش برگزیده است. دانشجوی دامپزشکی که هدفش این است در کنار درمان حیوانات با تکیه بر علم به آگاهی سرپرستان حیوانات خانگی کمک کند تا زندگی شیرین و با کیفیتی را در کنار هم تجربه کنند. با هم در پت بوم، بوم زندگی این فرشته‌های زیبا را رنگی‌تر می‌کنیم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *