ژیاردیازیس پرندگان، علائم، تشخیص و درمان
بیماری‌های انگلی، از جمله بیماری‌هایی هستند که تقریباً هر صاحب پتی معمولاً یکبار به آن برخورده‌است. انگل‌ها وابسته به نوع‌شان در قسمت‌های مختلف جانور میزبان می‌توانند مستقر شوند. انگل‌های دستگاه گوارش می‌توانند مشکلات زیادی را در معده و روده پرنده ایجاد کنند، اما بر عملکرد طبیعی سایر اندام‌ها نیز تأثیر می‌گذارند. یکی از این انگل‌ها، ژیاردیا است که یک میکروب تک سلولی (تک یاخته) است که در روده‌ها یافت می‌شود. این انگل می‌تواند مشکلات متعددی را برای پرنده‌ی عزیز شما ایجاد کند. اگر می‌خواهید در مورد ژیاردیازیس در پرنده و نحوه درمان آن بیشتر بدانید، با ما در ادامه مطلب همراه شوید.
فهرست مطالب
نمایش
ژیاردیازیس چیست؟
ژیاردیازیس در اثر عفونت با تک سلولی ژیاردیا ایجاد می‌شود. پس از ورود از طریق آب آشامیدنی در مجرای روده‌ی پرنده زندگی می‌کند. ژیاردیا، این انگل تک سلولی و روده‌ای مشترک بین انسان و دام می‌تواند در پرندگان، سگ‌ها، گربه‌ها، انسان‌ها و سایر حیوانات باعث بیماری شود.
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
اگر می‌خواهید در مورد ژیاردیازیس در گربه‌ها بیشتر بدانید، خواندن این مقاله را به شما پیشنهاد می‌کنیم: ژیاردیازیس در گربه، علائم، تشخیص و درمان
این انگل به دو صورت تروفوزوئیت و کیست دیده می‌شود. ترافوزوئیت شکل فعالی است که به وسیله ساختارهایی شبیه مو به نام تاژک حرکت می‌کند. این تروفوزوئیت‌ها از یک دیسک مکنده کوچک برای چسباندن خود به سطح پرزها (برآمدگی‌های انگشت مانند در روده کوچک) استفاده می‌کنند. دومین شکل کیست نامیده می‌شود. کیست‌ها و همچنین تروفوزوئیت‌ها به طور متناوب در مدفوع پرنده آلوده ریخته می‌شوند. کیست‌های پایدار از نظر محیطی می‌توانند زنده بمانند و تبدیل به منبع عفونت برای میزبان‌های دیگر شوند اما تروفوزوئیت‌ها در خارج از میزبان ناپایدار هستند و فرصت کمتری برای آلوده کردن میزبان دیگر را دارند.
اگرچه همه‌ی پرندگان مستعد ابتلا به عفونت‌های ژیاردیا هستند اما گونه‌هایی که بیشتر در معرض خطر هستند عبارتند از عروس هلندی‌ها، طوطی‌ها، مرغ عشق‌ها و طوطی‌های گونه‌ی خاکستری
علائم بیماری ژیاردیازیس چیست؟
این بیماری اغلب علائمی را نشان نمی‌دهد یا علائم خفیفی را نشان می‌دهد. علائمی که باید مراقب آن‌ها بود عبارتند از:
- سوء تغذیه
- اسهال
- جذب نادرست مواد مغذی
- کاهش وزن
- خارش
- کندن پر
- نوک زدن بیش از حد پوست
- افزایش صدا در پرنده‌ی آلوده
مدفوع پرنده‌ی آلوده نیز شبیه ذرت بوداده خواهد بود! جوجه‌ی پرندگان دارای پرهای ضعیفی هستند، بی‌وقفه سر و صدا می‌کنند، بیشتر گرسنه می‌شوند، وزن طبیعی خود را افزایش نمی‌دهند و متأسفانه معمولاً از عفونت جان سالم به در نمی برند.
ژیاردیازیس چگونه تشخیص داده می‌شود؟
گاهی اوقات تشخیص ژیاردیا در پرندگان زنده بسیار دشوار است. با این حال، فن آوری‌های جدید به تشخیص این بیماری کمک می‌کنند. بررسی میکروسکوپی مواد مدفوع از روش های عمومی برای شناسایی تروفوزوئیت ها هست. به دلیل ریزش متناوب انگل، قبل از اینکه پرنده، غیر آلوده در نظر گرفته شود، باید چندین نمونه بررسی شود.
درمان ژیاردیازیس به چه صورت است؟
داروهای مترونیدازول و رونیدازول عمدتاً برای درمان ژیاردیازیس استفاده می‌شوند. دی متریدازول نیز موثر شناخته شده‌است. استفاده از بطری آب به جای کاسه آب برای جلوگیری از عفونت مجدد بسیار مهم است. بطری باید به طور مرتب تمیز شود و بهتر است از آب جوشانده و خنک شده استفاده کنید. پرندگان کم سن یا به شدت آسیب دیده ممکن است مقاومت کمتری در برابر این بیماری داشته باشند و بمیرند.
چگونه از بروز انگل ژیاردیازیس در پرنده‌مان جلوگیری کنیم؟
پرندگان خود را تمیز و خشک نگه دارید. از قرار گرفتن آن‌ها در معرض آب آلوده جلوگیری کنید (میزان استاندارد کلر در آب آشامیدنی کیست ژیاردیا را از بین نمی‌برد، اما جوشاندن آب باعث نابودی کیست می‌شود). ژیاردیازیس اغلب با نگهداری دقیق و بهداشتی غذای پرنده پیشگیری می‌شود. همچنین، پرنده خود را به طور منظم برای آزمایش انگل و معاینات بهداشتی نزد دامپزشک ببرید.
ژیاردیازیس چگونه بین پرندگان منتقل می‌شود؟
انتقال زمانی اتفاق می‌افتد که کیست‌ها و یا تروفوزوئیت‌ها در مدفوع پرنده آلوده منتشر می‌شوند. پرندگان بدون علامت ممکن است به طور متناوب کیست‌ها را در مدفوع خود بریزند و به عنوان منبع مداوم عفونت برای سایر پرندگان عمل کنند. همچنین انتقال زمانی اتفاق می‌افتد که این کیست‌ها و یا تروفوزوئیت‌ها از غذا یا آب آلوده وارد میزبان‌های احتمالی دیگر شوند. برخی از حشرات مانند مگس‌ها و سوسک‌ها ممکن است به عنوان ناقل کیست عمل کنند و بیماری را از یک مکان به مکان دیگر منتقل کنند.
سخن پایانی
ژیاردیازیس بیماری‌ای انگلی است که دستگاه گوارش پرنده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری علائمی از جمله اسهال، کاهش وزن، خارش پوست و کندن پر ایجاد می‌کند. درمان آن اغلب با انواع داروهای ضدانگلی انجام می‌شود. این بیماری از طریق مدفوع پرندگان آلوده می‌تواند منتقل شود. اگر هرگونه علائمی از بیماری در پرنده‌ی خود مشاهده کردید، سریعاً این مورد را با دامپزشک خود در میان بگذارید. اگر در این زمینه سوالی داشتید، می‌توانید از مشاوره آنلاین دامپزشکی پلتفرم پت بوم استفاده و راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.
منابع:
petmd.com | allbirdproducts.com | vetster.com
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.
بدون دیدگاه