شایع‌ترین بیماری‌های مرغ مینا + تشخیص و درمان آن‌ها
مرغ مینا یکی از پرندگان خانگی است که بین مردم طرفداران زیادی دارد و به باهوش و سخنگو بودن معروف است. مرغ مینا مانند هر پرنده‌ی دیگری می‌تواند مستعد یک سری بیماری‌های خاصی باشد. ما در این مقاله به بررسی رایج‌ترین بیماری‌های مرغ مینا می‌پردازیم. با ما در ادامه مطلب همراه شوید.
فهرست مطالب
نمایش
در ادامه به بررسی اختلالات کبدی و بیماری ذخیره آهن در مرغ مینا می‌پردازیم:
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
اگر دوست دارید در مورد مرغ مینا بیشتر بدانید، خواندن این مقاله به شما پیشنهاد می‌شود: مرغ مینا، پرنده‌ای از دل جنگل‌های هند
1. مشکلات کبدی
یکی از بیماری‌های رایج در مرغ مینا، مشکلات کبدی است. اختلالات کبدی می‌توانند ناشی از عفونت‌های باکتریایی، قارچی، ویروسی، تک یاخته‌ای و انگلی باشند. سایر علل بیماری کبدی عبارتند از تومورها، اختلالات متابولیک، اختلالات گردش خون، کمبود یا زیاده‌روی در تغذیه و انواع سمیت‌ها مانند سمیت فلزات سنگین، مایکوتوکسین‌ها (سموم ناشی از کپک)، سموم گیاهی و مواد شیمیایی سمی.
رژیم‌های غذایی که عمدتاً از دانه‌ها و بادام زمینی تشکیل شده است معمولاً با بیماری کبد چرب در مرغ مینا مرتبط است. این می تواند منجر به سیروز (اسکار) یا فیبروز (تجمع بیش از حد بافت) کبد شود.
علائم بیماری‌های کبدی در مرغ مینا چه مواردی هستند؟
اگر مرغ مینای شما از اختلال کبدی رنج می‌برد، ممکن است علائم مبهمی مانند پرهای بهم ریخته، بی‌حالی، افسردگی و یا بی‌اشتهایی را مشاهده کنید. پرندگان مبتلا به بیماری کبدی پیشرفته اغلب علائمی مانند مدفوع مرطوب یا رنگی به رنگ زرد یا سبز (در حالت طبیعی سفید هستند)، تشنگی بیش از حد، نارسایی، مشکل در تنفس و یا شکم متورم و پف کرده از خود نشان می‌دهند.
از آنجایی که علائم بالینی معمول غیراختصاصی و توصیف کننده بسیاری از بیماری‌های مختلف است، آزمایش‌های تشخیصی به شدت توصیه می‌شود. در هر صورت، اگر پرنده شما نشانه‌ای از بیماری را نشان داد، در اسرع وقت به دامپزشکی مراجعه کنید، زیرا بسیاری از علائم تا زمانی که مشکل پیشرفته نشود ظاهر نمی‌شوند.
اختلالات کبدی در مرغ مینا چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
دامپزشکی که با پرندگان آشنا است با یک شرح حال کامل شروع می‌کند، وزن فعلی بدن را بدست می‌آورد و یک معاینه فیزیکی کامل انجام می‌دهد. چندین آزمایش می‌تواند به دامپزشک شما کمک کند تا ماهیت وضعیت پرنده شما را تعیین کند:
- شمارش کامل خون (CBC) ممکن است عفونت، کم آبی، کم خونی و وجود سموم را نشان دهد.
- آزمایش شیمی خون ممکن است برای اندازه گیری آنزیم‌های کبدی پرنده برای تعیین وجود بیماری کبدی استفاده شود.
- سطح اسید صفراوی ممکن است برای ارزیابی عملکرد کبد بررسی شود.
- برای شناسایی بیماری های عفونی خاص ممکن است از تست‌های سرولوژی و DNA خاص استفاده شود.
- رادیوگرافی (اشعه ایکس) ممکن است برای ارزیابی اندازه، تراکم و موقعیت کبد استفاده شود.
- اگرچه سونوگرافی در پرندگان محدود است، اما می‌توان از آن برای ارزیابی برخی از اندام‌های شکمی از جمله کبد استفاده کرد، اما به اندازه بیمار نیز بستگی دارد.
- با لاپاراسکوپی (استفاده از دوربین در داخل بدن)، کبد ممکن است مستقیماً مشاهده شود.
- بیوپسی کبد که توسط پاتولوژیست ارزیابی می‌شود ممکن است برای تعیین وضعیت کبد در سطح سلولی برای تشخیص وضعیت کلیه و احتمالاً علت بیماری مورد نیاز باشد.
- متأسفانه برخی از بیماری‌ها در پرندگان به موقع توسط صاحب آن تشخیص داده نمی‌شود و منجر به مرگ می‌شود. در این مورد، با انجام کالبد گشایی (کالبد شکافی دامپزشکی) بیماری تشخیص داده می‌شود.
اختلالات کبدی در مرغ مینا چگونه درمان می‌شوند؟
طیف درمان‌ها بسته به نوع مشکل ، متفاوت است و ممکن است شامل اصلاح رژیم غذایی، مکمل‌های غذایی، افزایش ورزش، و احتمالا بستری شدن در بیمارستان با درمان حمایتی (مایعات و ویتامین‌ها) به همراه داروهای آنتی بیوتیک، ضد ویروسی یا ضد انگلی در صورت نیاز باشد. گاهی اوقات، این بیماری قابل درمان نیست، فقط می‌توان کیفیت زندگی پرنده را بهبود بخشید. استفاده از محصولات طبیعی ممکن است برای حمایت از کبد بیمار مفید باشد، اما فقط باید تحت راهنمایی یک دامپزشک پرندگان استفاده شود.
2. بیماری ذخیره آهن در مرغ مینا
بیماری ذخیره آهن، که به عنوان هموکروماتوز نیز شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که آهن بیش از حد در کبد و سایر اندام‌های اصلی بدن انباشته شود. بدن برای تولید هموگلوبین به مقدار مشخصی آهن نیاز دارد که وسیله‌ای برای انتقال مولکول‌های اکسیژن از ریه‌ها به تمام سلول‌های دیگر بدن است. با این حال، هنگامی که آهن بیش از حد انباشته می‌شود، بدن شروع به ذخیره آن در کبد، سپس قلب، ریه‌ها و سایر اندام‌ها می‌کند، جایی که می‌تواند آسیب قابل توجهی را ایجاد کند و در نهایت به مرگ منجر شود.
علائم بیماری ذخیره آهن در مرغ مینا چیست؟
بیماری ذخیره آهن بیماری‌ای است که به آرامی پیش می‌رود و معمولاً در مراحل اولیه هیچ علامتی نشان نمی‌دهد. متأسفانه، علائم تنها زمانی قابل مشاهده هستند بیماری پیشرفته شده باشد. با این حال برخی علائم آن می‌توانند شامل دشواری در تنفس، تورم شکم و فلجی باشند.
تشخیص و درمان بیماری ذخیره آهن در مرغ مینا به چه صورت است؟
رادیوگرافی در مرغ مینا ممکن است هپاتومگالی (بزرگ شدن بیش از اندازه کبد) را نشان دهد. سایر اندام‌ها به طور کلی برای تشخیص بیماری قابل توجه نیستند، با این حال رسوبات آهن به ندرت در طحال، کلیه، روده، پانکراس و ریه گزارش می‌شود.
اگر این بیماری در مرغ مینای زنده تشخیص داده شود باید یک رژیم غذایی کم آهن و ویتامین C (چون ویتامین C جذب آهن را از طریق رژیم غذایی افزایش می‌دهد) داده شود. فلبوتومی (فصد خون) دوره‌ای نیز به عنوان یک درمان کمکی گزارش شده است.
چگونه می‌توان از بیماری ذخیره آهن در مرغ مینا جلوگیری کرد؟
شما می‌توانید با متعادل کردن مقدار آهن و ویتامین‌ها در جیره غذایی پرنده از بیماری ذخیره آهن پیشگیری کنید. غذاهای تجاری برای این منظور مناسب هستند. راه دیگر برای جلوگیری از این وضعیت این است که از دادن غذاهای غنی از آهن یا ویتامین C یا ویتامین A به مرغ مینای خودداری کنید.
غذاهای کم آهن عبارتند از: هلو، خربزه عسلک، سیب بدون پوست و آلو. غذاهای پر آهن که به دلیل داشتن ویتامین C یا A نباید مصرف شوند عبارتند از: انبه، موز، کدو حلوایی و سیب زمینی آب پز بدون پوست. این غذاها به خودی خود باعث بیماری ذخیره آهن نمی‌شوند اما در مصرف آن باید دقت کنید.
اگر می‌خواهید در مورد بیماری ذخیره آهن در مرغ مینا بیشتر بدانید، خواندن این مقاله را به شما پیشنهاد می‌کنیم: بیماری ذخیره آهن در مرغ مینا، علائم و درمان
سخن پایانی
پرندگان به طور کلی حیوانات ظریفی هستند که باید در مراقبت و نگهداری صحیح از آن‌ها بسیار دقت کرد. شما می‌توانید با چکاپ‌های دوره‌ای وضعیت سلامت مرغ مینای خود را تحت نظر بگیرید تا از بروز مشکلات گفته شده در آن‌ها جلوگیری کنید. اگر در این زمینه نیاز به راهنمایی‌های بیشتر داشتید، می‌توانید سوالات خود را از مشاوره دامپزشکی پلتفرم پت بوم بپرسید.
منابع: vcahospitals.com | petmd.com | watchbird-ojs-tamu.tdl.org
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.
بدون دیدگاه