بیماری لوسمی گربه، علائم، تشخیص و درمان


بیماری‌های ویروسی یکی از سخت ترین انواع بیماری‌ها هستند که حتی گاهی می‌توانند کشنده باشند. بعضی بیماری‌های ویروسی درمان خاصی ندارند و صرفا با درمان‌های حمایتی می‌توان حیوان را در برابر آن مقاوم نگه داشت. همچنین بعضی از آنها باعث ایجاد بیماری‌های دیگر در پت شما می‌شوند. یکی از این ویروس‌ها، ویروس لوسمی در گربه‌هاست. با ما در ادامه مطلب همراه شوید تا با این بیماری و راه‌های درمان آن بیشتر آشنا شوید.

ویروس لوسمی در گربه‌ها چیست؟

ویروس لوسمی یکی از شایع ترین بیماری‌های عفونی در گربه‌هاست و دو الی سه درصد گربه‌های ایالات متحده آمریکا را آلوده کرده‌است. این ویروس معمولا باعث کم خونی‌های شدید یا لنفوم دربدن حیوانات می‌شود. به جهت سرکوب دستگاه ایمنی، می تواند گربه‌ها را مستعد عفونت‌های کشنده کند. خوشبختانه شیوع این ویروس در 25 سال گذشته کاهش پیدا کرده‌است که به دلیل واکسیناسیون‌های موثر و روش‌های دقیق آزمایش‌ها می‌باشد. گربه‌هایی که به لوسمی مبتلا شده‌اند، منبعی از عفونت برای سایر گربه‌ها محسوب می‌شوند. این ویروس در بزاق، ترشحات بینی، ادرار، مدفوع و شیر گربه‌های آلوده وجود دارد.

آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟

لوسمی چگونه از گربه‌ای به گربه دیگر منتقل می‌شود؟

انتقال بیماری لوسمی بین گربه‌ها

انتقال آن از گربه‌ای به گربه‌ی دیگر از طریق زخم ناشی از گازگرفتگی و نظافت همزمان چند گربه بیشتر اتفاق می‌افتد و از طریق ظرف آب و غذای مشترک کمتر اتفاق می‌افتد. این ویروس همچنین می‌تواند از گربه مادر به فرزندان در زمان قبل از تولد و یا در دوران شیرخوارگی منتقل شود. ویروس لوسمی در خارج از بدن گربه‌ها به مدت طولانی‌ای زنده نمی‌ماند. تقریبا کمتر از 5 ساعت تحت دمای محیط می تواند زنده بماند.

آیا گربه من در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد؟

ریسک ابتلا به لوسمی

گربه‌هایی که با گربه های آلوده دیگردرارتباط هستند در ریسک بالای ابتلا به این بیماری قرار دارند ، می‌تواند این ارتباط طولانی مدت و یا صرفا از طریق گازگرفتگی باشد.

این گربه‌ها می‌توانند شامل گربه‌هایی باشند که با سایر گربه‌های آلوده زندگی می‌کنند. گربه‌هایی که بدون نظارت، بیرون از خانه می‌روند و می‌توانند توسط گربه‌های آلوده گاز گرفته شوند. بچه گربه‌هایی که از مادر آلوده متولد می‌شوند نیز در معرض خطر هستند. بچه گربه‌ها بیشتر از گربه‌های بالغ مستعد ویروس لوسمی هستند. با این حال گربه‌های بالغ و سالم نیز اگر به اندازه کافی در معرض باشند می‌توانند مبتلا شوند. بنابراین در صورت مواجه با این ویروس احتمال ابتلا به این بیماری بالا می‌رود.

علائم ویروس لوسمی در گربه‌ها چیست؟

علائم لوسمی در گربه

لوسمی از راه‌های مختلفی در بدن گربه تاثیر نامطلوب می‌گذارد. این رایج ترین دلیل سرطان در گربه‌هاست. ممکن است سبب بیماری‌های مختلف خونی شود و می‌تواند منجر به حالت نقص ایمنی شود که مانع از توانایی گربه برای محافظت از خود در برابر سایر عفونت‌ها می‌شود. به همین دلیل باکتری‌ها، ویروس‌ها، تک یاخته‌ای‌ها و قارچ‌ها که در حالت عادی نمی‌توانند در گربه سالم تاثیر بگذارند، می‌توانند در گربه‌های آلوده به لوسمی بیماری‌های حاد ایجاد کنند. این عفونت‌های ثانویه مسئول بسیاری از بیماری‌های مرتبط با لوسمی هستند. طی مراحل اولیه این بیماری، برای گربه‌ها رایج است که علائمی از بیماری را نشان ندهند. در طی زمان (هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها) علائم گربه آلوده وخیم می‌شود و یا او ممکن است چرخه‌های تکرار شونده از بیماری و مشکلات سلامتی را تجربه کند. این علائم شامل موارد زیر است:

کمبود اشتها، کاهش وزن تدریجی، ریزش مو، بزرگ شدن غدد لنفاوی، تب مداوم، لثه‌های رنگ پریده یا سایر غشاهای مخاطی، عفونت‌های پوستی و مثانه و دستگاه تنفسی فوقانی ،اسهال مداوم، لرزش، تغییرات رفتاری و سایر بیماری‌های عصبی، طیفی از شرایط چشمی، سقط جنین یا سایر مشکلات تولید مثلی، لثه و دهان رنگ پریده

تشخیص این بیماری چگونه است؟

تشخیص لوسمی در گربه

دامپزشک شما می تواند این بیماری را از طریق گرفتن یک تست خونی ساده که الایزا نامیده می شود، تشخیص دهد. از طریق این آزمایش پروتئین‌های این ویروس را در خون پیدا می‌کنند. این آزمایش بسیار حساس است و می‌تواند عفونت‌های اولیه را تشخیص دهد تست خونی دوم آی اف ای است که مرحله پیشرونده عفونت را تشخیص می دهد. این آزمایش ترجیحا در آزمایشگاه انجام می‌شود تا در کلینیک دامپزشکی.

چگونه ویروس لوسمی درمان می‌شود؟

درمان لوسمی

درمان‌هایی وجود دارند که می‌توانند مقدار این ویروس را در خون کاهش دهند، اما این درمان‌ها می‌توانند عوارض جانبی قابل توجهی هم داشته باشند و در همه موارد تاثیر‌گذار نباشند. بنابراین متاسفانه، هیچ درمان خاصی برای این ویروس وجود ندارد. دامپزشکان بیماری گربه‌های مبتلا را از طریق علائمی که نشان می‌دهند درمان می‌کنند مانند تجویز دارو برای عفونت‌های باکتریایی، یا انتقال خون برای کم خونی‌های شدید.

چگونه از ابتلای گربه خود به این بیماری جلوگیری کنم؟

جلوگیری از ابتلا به لوسمی

تنها راه مطمئنی که می‌توان گربه‌ها را از این ویروس محافظت کرد، جلوگیری از ارتباط آنها با گربه‌های آلوده می‌باشد. اگر دسترسی به فضای باز مجاز است، نظارت داشته باشید یا گربه‌ها را در یک محوطه امن قرار دهید تا از سرگردانی و درگیری آنها جلوگیری کنید.

همه گربه‌ها باید قبل از اینکه به محیط خانه وارد شوند تست بدهند و گربه‌های آلوده باید از گربه‌های دیگر جدا نگهداری شوند. ظرف آب و غذای گربه‌های آلوده و گربه‌های غیر آلوده نباید مشترک باشد. متاسفانه بسیاری از گربه‌های مبتلا به لوسمی بیماری‌شان تا قبل از اینکه با بقیه گربه‌ها زندگی کنند، تشخیص داده نمی شود. در این مواقع همه گربه‌هایی که در خانه هستند باید آزمایش شوند. در حالت ایده آل، گربه‌های آلوده و غیر آلوده باید جدا شوند تا انتقال ویروس از بین برود.

آیا واکسنی برای این بیماری وجود دارد؟

واکسن لوسمی

واکسن‌هایی که به طور نسبی در برابر لوسمی موثرند در بازار موجود است ولی ایمنی صد درصد در برابر گربه‌های آلوده نمی‌دهد و واکسن اصلی به شمار نمی‌رود. صاحبانی که به فکر واکسیناسیون لوسمی برای گربه‌های غیر آلوده خود هستند، باید خطر قرار گرفتن گربه‌ها در معرض گربه‌های آلوده به لوسمی را در نظر بگیرند و در مورد جوانب این تصمیم با دامپزشک خود مشورت کنند. از آنجایی که همه گربه‌های واکسینه شده توسط واکسن محافظت نمی‌شوند، جلوگیری همچنان برای گربه‌های واکسینه شده بسیار مهم است.

سخن پایانی

ویزیت دوره‌ای گربه

با اینکه پیش‌بینی این بیماری از لحاظ احساسی ممکن است ناراحت کننده باشد، بسیار مهم است که بدانید گربه‌های مبتلا به لوسمی می‌توانند زندگی نرمالی را برای مدت طولانی داشته باشند. میانگین بقا برای گربه‌های مبتلا بعد از تشخیص حدود دو سال و نیم است. برای مراقبت از گربه‌ی بیمار باید مواردی مثل   وزن، اشتها، سطح فعالیت، عادت‌ها، ظاهردهان و چشم‌ها و رفتارآن را به طور دقیق کنترل کرد. در صورت بروز هرگونه نشانه‌ی غیر عادی در میان این موارد باید فورا با دامپزشک مشورت شود. شما می‌توانید سوالات خود را در مورد بیماری لوسمی گربه با گرفتن مشاوره دامپزشکی از پلتفرم پت بوم، بپرسید و پاسخ آن‌ها بیابید.

منابع: vet.cornell.edu | pets.webmd.com

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز دامپزشک نیست.

آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟

ملیکا دادگرAuthor posts

فردی که از کودکی عشق به حیوانات در عمق وجودش جوانه زده و رشد کرده است، به همین دلیل این را به عنوان پیشه برای مابقی زندگی‌اش برگزیده است. دانشجوی دامپزشکی که هدفش این است در کنار درمان حیوانات با تکیه بر علم به آگاهی سرپرستان حیوانات خانگی کمک کند تا زندگی شیرین و با کیفیتی را در کنار هم تجربه کنند. با هم در پت بوم، بوم زندگی این فرشته‌های زیبا را رنگی‌تر می‌کنیم.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *