پیاده‌روی و بازی کردن در محیط بیرون یکی از لذت بخش ترین کارها برای سگ شماست. این کارها نه تنها از لحاظ جسمی بلکه از لحاظ ذهنی نیز برای سگ شما مفید هستند اما هنگام بازی در محیط بیرون اگر مراقبت‌های لازم را نداشته باشید این تجربه می‌تواند برایتان دردسر ساز شود.
یکی از این موارد نوشیدن از آب‌های راکد است. چراکه بسیاری از بیماری‌های انگلی و باکتریایی می‌توانند از این طریق سگ شما را مبتلا کنند. یکی از این بیماری‌ها، بیماری لپتوسپیروز است. این بیماری می‌تواند از طریق آب‌های راکد یا سایر حیوانات آلوده، سگ شما را تحت تاثیر قرار دهد. اگر می‌خواهید با این بیماری و نحوه‌ی درمان آن بیشتر آشنا شوید با ما در ادامه مطلب همراه باشید.
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
بیماری لپتوسپیروز در سگ چیست؟
لپتوسپیروز در سگ‌ها یک عفونت باکتریایی است که از طریق جریان خون پخش می‌شود. سگ‌ها می‌توانند از گودال‌ها یا توده‌های آبی که ادرار حیوانات وحشی آلوده در آن‌ها وجود دارد، به لپتوسپیروز مبتلا شوند. باکتری‌ها می‌تواننداز طریق پوست سگ به بدن آن‌ها نفوذ کنند.
لپتوسپیروز سگ می‌تواند یک بیماری جدی و تهدید کننده زندگی باشد.
علائم بیماری لپتوسپیروز در سگ چیست؟
بسیاری از عفونت‌های لپتوسپیرا شناسایی نمی‌شوند، اما موارد دیگر می‌توانند تهدید کننده زندگی باشند. برخی از سویه‌ها لپتوسپیرا بیشتر از سایر سویه‌ها با بیماری مرتبط هستند.
سه شکل اصلی این بیماری وجود دارد:
هموراژیک (خونریزی)
در بیماری هموراژیک تب بالا همراه با بی‌حالی و بی‌اشتهایی وجود دارد. خونریزی‌های کوچک متعدد (مناطق خونریزی) در دهان و روی سفیدی چشم‌ها رخ می‌دهد. اسهال خونی و استفراغ ممکن است رخ دهد. این شکل اغلب کشنده است.
کبد
شکل ایکتریک یا یرقان که کبد را تحت تاثیر قرار می‌دهد مانند شکل هموراژیک شروع می‌شود و در بسیاری از علائم بالینی یکسان و مشترک هستند. یک علامت بالینی اضافی، رنگ زرد (یرقان یا ایکتروس) در دهان و سفیدی چشم است. در موارد شدید، پوست زرد می‌شود.
کلیه
شکل کلیوی باعث نارسایی کلیه می‌شود. این سگ‌ها بسیار بی‌حال و بی‌اشتها می‌شوند و ممکن است استفراغ کنند. نفس آن‌ها ممکن است بوی بدی داشته باشد و زخم‌هایی اغلب روی زبان ایجاد می‌شوند. علائم دیگر عبارتند از اسهال، نوشیدن زیاد (پلی دیپسی) و تکرر ادرار (پلی یوریا). ممکن است رنگ قرمز ادرار (ناشی از خون) وجود داشته باشد. سگ ممکن است تمایلی به حرکت نداشته باشد و ناراحتی شکمی نشان دهد. تب متغیر است و دما ممکن است در مراحل پیشرفته‌تر کمتر از حد طبیعی باشد. سگ‌هایی که از فرم حاد نارسایی کلیه جان سالم به در می‌برند ممکن است بعد از بهبودی دچار بیماری مزمن کلیه شوند.
بیماری لپتوسپیروز چگونه منتقل می‌شود؟
باکتری لپتوسپیرا عمدتاً توسط موش‌ها و جوندگان دیگر حمل می‌شود، اما تقریباً هر پستانداری از جمله انسان می‌تواند آن را حمل کند. سگ‌های آلوده یا بهبود یافته ممکن است به عنوان منبع عفونت عمل کنند.
خوردن ادرار آلوده یا زباله‌های آلوده به جوندگان مهم ترین راه انتقال است، اما برخی از اشکال باکتری می‌توانند به پوست آسیب دیده یا نازک نفوذ کنند. به عنوان مثال، هنگامی که سگ‌ها در آب آلوده شنا می‌کنند، ممکن است از طریق پوست خود آلوده شوند. دوره کمین (از عفونت تا شروع علائم بالینی) معمولاً چهار تا دوازده روز است.
بیماری لپتوسپیروز در سگ چگونه تشخیص داده می‌شود؟
به دامپزشک خود تاریخچه کاملی از سلامت سگ خود بدهید، از جمله سابقه پس زمینه علائم، فعالیت‌های اخیر و حوادث احتمالی که ممکن است باعث این وضعیت شده باشد. سابقه‌ای که ارائه می‌کنید ممکن است به دامپزشک شما سرنخ‌هایی بدهد که سگ شما در چه مرحله‌ای از عفونت قرار دارد و کدام اندام‌ها بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند.
دامپزشک شما می‌تواند برای تشخیص بیماری از آزمایش‌های زیر استفاده کند:
- مشخصات خونی شیمیایی
- شمارش کامل خون
- آزمایش ادرار
- پنل الکترولیت
- آزمایش ادرار آنتی بادی فلورسنت
همچنین برای بررسی شیوع باکتری، کشت ادرار و خون تجویز می‌شود. آزمایش تیتر نیز برای اندازه گیری پاسخ ایمنی بدن به عفونت با اندازه گیری وجود آنتی بادی در جریان خون انجام خواهد شد. این به شناسایی قطعی باکتری اسپیروکت لپتوسپیرا و سطح عفونت سیستمیک کمک می‌کند.
درمان بیماری لپتوسپیروز در سگ چگونه انجام می‌شود؟
سگ‌های مبتلا به بیماری حاد و شدید باید در بیمارستان بستری شوند. مایع درمانی، درمان اولیه لپتوسپیروز در سگ‌ها برای معکوس کردن هر گونه اثرات کم آبی بدن خواهد بود. اگر سگ شما استفراغ کرده است، ممکن است یک داروی ضد استفراغ تجویز شود و در صورت ادامه ناتوانی در خوردن یا نگه داشتن غذا، می‌توان از لوله معده برای تغذیه سگ شما استفاده کرد.
اگر سگ شما خونریزی شدید داشته باشد، ممکن است تزریق خون نیز ضروری باشد.
آنتی بیوتیک‌ها توسط دامپزشک شما تجویز می‌شود که نوع آنتی بیوتیک بستگی به مرحله عفونت دارد. پنی سیلین‌ها را می‌توان برای عفونت‌های اولیه استفاده کرد، اما برای از بین بردن باکتری‌ها پس از رسیدن به مرحله ناقل موثر نیستند. تتراسایکلین‌ها، فلوروکینولون‌ها یا آنتی‌بیوتیک‌های مشابه برای این مرحله تجویز می‌شوند، زیرا بهتر در بافت استخوان توزیع می‌شوند.
آنتی بیوتیک‌ها برای یک دوره حداقل چهار هفته‌ای تجویز می‌شوند. برخی از آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند، به خصوص آن دسته از داروهایی که برای از بین بردن عفونت عمیق تر استفاده می‌شوند.
مطمئن شوید که تمام هشدا‌های همراه با نسخه را بخوانید و با دامپزشک خود در مورد نشانه‌هایی که باید مراقب آن‌ها باشید صحبت کنید. پیش آگهی عموماً مثبت است و از آسیب شدید اندام جلوگیری می‌کند.
چگونه از ابتلای سگم به لپتوسپیروز جلوگیری کنم؟
در اینجا چند راه مختلف وجود دارد که می‌توانید به محافظت از سگ خود در برابر لپتوسپیروز کمک کنید:
واکسن لپتوسپیروز برای سگ‌ها
با دامپزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا واکسن لپتوسپیروز برای حیوان خانگی شما مناسب است یا خیر. واکسن لپتو برای سگ‌ها فقط گونه‌های خاصی از لپتوسپیروز را پوشش می‌دهد، بنابراین در همه موارد صد در صد تضمین نمی‌شود.
لپتوسپیروز کمتر تشخیص داده شده‌است، بنابراین ضروری است که با دامپزشک خود در مورد توصیه‌های فعلی در مورد واکسن لپتو برای سگ‌های منطقه خود صحبت کنید.
قبل از بردن سگتان به پارک‌ها و پانسیون‌ها در موردشان تحقیق کنید
قبل از اینکه سگ خود را به پانسیون ببرید، آن‌جا را بررسی کنید، پانسیون باید بسیار تمیز و عاری از جوندگان باشد (به دنبال مدفوع جوندگان باشید).
ادرار حیوان آلوده نباید با هیچ حیوان یا انسان دیگری تماس داشته باشد.
آیا لپتوسپیروز می‌تواند به انسان و یا حیوانات دیگر منتقل شود؟
باکتری اسپیروکت لپتوسپیرا زئونوز است، به این معنی که می‌تواند از حیوان آلوده به انسان و سایر حیوانات منتقل شود. کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به این باکتری از حیوان خانگی آلوده هستند.
افراد و حیوانات خانگی ممکن است آلوده شوند و هنوز علائمی از خود نشان ندهند. دامپزشک شما به ویژه هنگام دست زدن به حیوان خانگی شما محتاط خواهد بود و به شما اکیداً توصیه می‌کند که همین کار را انجام دهید. باید دائما دستکش‌های محافظ لاتکس بپوشید و تمام مایعات بدن را به عنوان یک ماده بیولوژیکی خطرناک در نظر بگیرید.
سخن پایانی
همانطور که گفته شد، بیماری لپتوسپیروز بیماری‌ای باکتریایی است که می‌تواند کل بدن سگ را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری می‌تواند به انسان نیز منتقل شود پس اگر سگتان به این بیماری مبتلا شد، هرگز بدون دستکش به مایعات بدن او دست نزنید و موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. درمان بیماری در مراحل اولیه راحت تر است پس در صورتی که علائمی از بیماری در سگ خود مشاهده کردید، سریعاً آن را با دامپزشک خود مطرح کنید. در صورتی که در این زمینه سوالی داشتید می‌توانید از دامپزشک آنلاین پت بوم بپرسید و راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.
منابع: petmd.com | vcahospitals.com
آیا نیاز دارید با دامپزشک صحبت کنید؟
ارتباط تلفنی و چت با دامپزشکان پت بوم به‌صورت شبانه‌روزی، برای دریافت مشاوره روی دکمه زیر کلیک کنید.
بدون دیدگاه